De trein van 18.21 naar huis zou ik al niet meer halen. Ik had mijn shag op mijn bureau laten liggen en de éne minuut die ik nodig had om terug te lopen, kostte me mijn trein.
Toen een klein half uur later opnieuw naar het station liep, kwam ik erachter dat ik mijn portemonnee niet bij had. Niet handig in het geval dat ik later nog mocht besluiten nog een afzakkertje in de kroeg te nemen. En ook niet handig aangezien daar ook mijn NS-jaarkaart in zit. Opnieuw kostte het me mijn trein.
Dat het allemaal veel erger kan, bleek toen ik weer bij het kamergebouw aankwam. In de lobby zat een mevrouw in een rolstoel geduldig te wachten op haar deeltaxi die haar naar huis moest brengen. De mevrouw zat al vanaf kwart over drie te wachten en het was inmiddels tegen zevenen.
Ze was wel wat gewend van de deeltaxi, bleek uit het feit dat ze wat ontstemd was maar bovenal heel kalm bleef. Dat mijn trein van 19.21 vervolgens zijn reis vijf minuten te laat begon, de vertraging bij Holland Spoor al was opgelopen tot tien minuten en er net na Delft een opgeschoten pubertje aan de noodrem trok waardoor de vertraging nog verder opliep, kon me die avond niet meer deren.
Het zou wellicht een goed idee zijn als beleidsmakers elke maand verplicht een keer de deeltaxi moesten gebruiken. Het zou de hijgerigheid in de politiek wellicht wat dempen en misschien dat er zelfs iemand op het lumineuze idee komt om eindelijk de problemen bij de deeltaxi’s eens op te lossen.
Zie je wel dat je dat Groenlinkserige type in de trein was, zoals elders beschreven. Kwistut.
[sÇ: da’s nie waar. bw14 had het over twee mensen en ik was niet met z’n tweeën.]
Nou, Selçuk, als je lichtelijk Schizofreen bent, kan dat al tellen voor twee hoor :-) Dus Peer en René hebben misschien wel gelijk ;-)
[sÇ neeheee, ik houd niet van van het reve.]