Jowi, een Keniaan afkomstig uit de omgeving van Kisumu die ik via Jaap in Kenya heb leren kennen, was voor zijn vervolgstudie weer even in Nederland. Dat beloofde een authentiek Keniaanse maaltijd en ‘some serious business’, Jowi’s eufemisme voor een avond stevig drinken.
Tijdens de lange discussies die volgden, vertelde Jowi hoe hij ooit aan zijn studie is begonnen. In tegenstelling tot in Nederland, is studeren in Kenya namelijk helemaal niet zo vanzelfsprekend. Om überhaupt toegelaten te worden, moest hij een toelatingsexamen afleggen. En daarvoor het benodigde bedrag op tafel leggen.
Op een goed moment ging Jowi naar zijn oma om haar ervan te overtuigen dat zij haar laatste koe moest verkopen zodat Jowi kon gaan studeren. Het was een lang gesprek, waarbij zijn oma hem vertelde dat zij al haar vee al had verkocht. De laatst overgebleven koe had ze bewaard. Die moest geserveerd worden bij de maaltijd op haar begrafenis.
Oma Jowi ging pas overstag nadat Jowi beloofd had te zorgen dat er op haar begrafenis te eten zou zijn. Net voordat Jowi, inmiddels afgestudeerd met baan en in relatief goede doen, naar Nederland afreisde, overleed zijn grootmoeder. Voor de maaltijd bij de begrafenis had Jowi een koe, enkele geiten en voldoende drank ingekocht om zijn belofte meer dan in te lossen.
Oma had weinig op met vegetariërs, denk ik :-)
[sÇ: ik sluit niet uit dat ze er zelfs nog nooit van gehoord had.]
Mooi verhaal! Geloofwaardigheid voor mij persoonlijk iets minder (zou het alleen echt geloven als Jowi of zijn oma me het verhaal persoonlijk vertelde, ben zo’n uber sceptisch type, als oma Jowi me het verhaal vertelde zou ik het trouwens ook meteen niet meer geloven) maar never the less, mooi verhaal. Teach a man to fish etc..
– Vergeef me de vrijpostigheid van het zomaar plaatsen van een reactie, kwam blog per ongeluk tegen, lang leve google, lang leve een interessant en openbaar blog op het internet
[sÇ: volgens jowi is het waar :) ]