Vroeger, en dat is nog niet eens zo gek lang geleden, werd ik door dezen en genen regelmatig gevraagd of ik hun computerproblemen even wilde oplossen. Lang heb ik daar altijd ja op gezegd. Tegenwoordig doe ik zulks alleen nog voor mijn moeder en voor fractiegenoot Piet Hein.
Deze keer was het de beurt voor de computer van Piet Hein, die dankzij spy-bots en de vele toolbars, spelletjes en wat dies meer zij net zo traag was geworden als de gemiddelde huisslak.
Voordeel van het onder handen nemen van de computer van Piet Hein is dat ik ook meteen wordt uitgenodigd om bij hem te blijven eten. En op vrijdag is de maaltijd bij huize Scheltens altijd een klein feestje.
Nadat ik voor de maaltijd al fanatiek programma’s had gedeïnstalleerd, had ik de rest van de avond nog nodig om de register-files op te schonen. Dat ik daarbij iets te rigoureus te werk ging en vervolgens verplicht was om de systeemherstel-optie te gebruiken, was natuurlijk geheel mijn eigen schuld. Het betekende wel dat ik vervolgens het hele procédé nog eens moest herhalen.
Gelukkig heeft Piet Hein ook nog een laptop, zodat ik ondertussen in ieder geval nog wat youtube-filmpjes kon bekijken. Samen met Piet Hein, die uit solidariteit geen moment van mijn zijde week. Alhoewel dat laatste misschien ook wel mede was vanwege een gezond gevoel van argwaan over een goede afloop van het proces.
