Ze moeten er echt uit, had de tandarts me een paar weken geleden gemeld. Ze had het over mijn verstandskiezen. Het tandvlees rond één van hen was vervelend ontstoken.
Om geen vrij te nemen, had ik een afspraak gemaakt op vrijdag en zondag. Mijn tandarts had weekeinddienst en had wel zin in een verzetje.
Vrijdag gingen de eerste twee. De geheel naar buiten gegroeide kies bleek door zijn voor de tandenborstel al jaren lang schier onbereikbare positie volstrekt rot en was er uit voor ik er erg in had. De kies linksonder was aanmerkelijk stugger en moest eerst in stukken worden gehakt alvorens de tandarts haar kon verwijderen.
Zondag was het laatste exemplaar aan de beurt. Na aanvankelijk nog enig verzet geboden te hebben, schikte de kies zich naar de wil van de tandarts. De nog gave kies kreeg ik mee naar huis.
Tot voorkort had ik een volledig gebit zonder gaatjes. Eén rotte kies en drie extracties later is mijn mond een gehavend kraterlandschap geworden. De jaren van onschuld zijn voorgoed voorbij.
