„Borax, heeft U ook Borax?”, vroeg ik de vriendelijke drogist aan de Boschstraat. De drogist liep even naar achteren en kwam met een grote pot Borax aanzetten.
„Hoeveel had U nodig gehad?”, vroeg de man. „Ik heb geen flauw idee”, antwoordde ik hem. „Ik hoopte dat U dat mij kon vertellen.”
„Dat ligt eraan waar voor U het wilt gebruiken”, vroeg de drogist. „Om mijn mond te spoelen, ik heb last van ontstoken koesholtes.” De drogist keek mij onderzoekend aan.
„Met borax?”, vroeg hij nog eens nadrukkelijk, met een klemtoon op de ‘bo’? „Dat hadden ze me aangeraden.” „Dat heb ik nog nooit gehoord”, antwoordde de drogist, „wie heeft U dat verteld?” „Een collega.”
„Ik denk dat ik dit maar weer opberg”, zei de drogist wijzend op de pot met borax en bracht deze weer naar achteren. Hij kwam terug met een doosje Bocasan. „Dit lijkt me een beter middel”.
Adviezen in de kroeg verkregen kunnen doorgaans beter eerst geverifiëerd worden.
