Met een korte maar duidelijke “Yippie, een date.” van Selçuk stond de afspraak vast. Koninginnenacht zouden we samen doorbrengen.
De trein bracht me na mijn werk naar Breda. Vanaf het station acht minuten naar zijn huis. Ik geloof dat de inrichting van iemands huis veel zegt over de persoon die er woont. Het heeft iets eigens, iets intiems. Bijzonder dan dus ook om daar iemand te ontmoeten.
Muziek was het eerste waarover we kwamen te praten. Hoewel hij bandjes als Gorillaz of Barenaked Ladies niet bleek te kennen, was zijn muziek collectie uitermate smakelijk. Met volle teugen liet hij mij dan ook genieten van bandjes waar ik vaak nog niet van gehoord had.
Het bier werd aangebroken en de regels direct duidelijk gemaakt. Als ik meer dorst had moest ik maar vooral roepen, want hij ging niet steeds vragen of ik wat wilde drinken.
Onderuitgezakt op een fauteuil luisterde ik naar de muziek en genoot ik van mijn biertje. Selçuk toonde zich een goed gastheer door de keukenprins uit te hangen en een smakelijk diner op tafel te toveren. Bijzonder was het ook. Voor het eerst ging er yoghurt in mijn soep. Voor het eerst ook at ik vegetarisch gehakt. Bijzonder lekker was het bovenal en een grote eter als ik ben, at ik dan ook dankbaar alles op.
Tot slot toverde hij nog een ‘pint’ Fairtrade Chunky Monkey op tafel. Mijn favoriet onder het ijs. Een voltreffer dus. Maar het was wel vaker raak die avond.
Echte mannen koffie kwam er op tafel. Het gesprek ging door en door. Van de hak op de tak. Bij een van de tellingen bleken we in één minuut vijf keer van onderwerp veranderd. Maar het was goed en vertrouwd. Ik voelde me thuis.
Het werd steeds gezelliger en Breda had niet meer zoveel prioriteit. We bleven bij hem thuis, drinken en praten. De avond ging over in de nacht en de gesprekken duurden voort. Een aantal biertjes verder werd het nog smakelijker en toverde hij nog kaas en port op tafel. Toen de zon zich weer liet zien en we de fles port soldaat hadden gemaakt deden we een dappere poging nog wat slaap te vatten.
Een zwarte Suzuki tegen een stenen naald zorgde er uiteindelijk voor dat we allebei klaarwakker waren. Tijd om afscheid te nemen.
Dit gastblog is geschreven door ex-blogger en vriend Twotone.