Gisterenavond was het debat over de verboden Streetrave. De burgemeester had een aangekondigde Streetrave verboden, omdat hij bang was voor krakersrellen. Vervolgens zette hij massaal politie en ME in om iedereen die er ook maar enigszins autonoom uitzag, de stad uit te jagen.
Bovenstaande is in een notendop wat er op 7 juli in Breda gebeurde. Terwijl heel de aarde genoot van een popconcert ter ere van de klimaatverandering, werd in Breda de apartheid nog eens dunnetjes overgedaan.
Want dat was uiteindelijk het gevolg van de massale politie-inzet. Op het station werd alles dat er alternatief uitzag terug op de trein gezet. Het stadscentrum was voor elke alto onbegaanbaar gebied en op de invalswegen stond de politie met fuiken klaar om elke auto die ouder was dan een jaar of vijf de parkeerplaats op de dirigeren en vervolgens terug te sturen. Krakers, wegwezen.
Het meest gênante was nog wel de verklaring van de burgemeester, enkele dagen later, in de krant. Hij had geconstateerd dat er een risico was dat het uit de hand zou lopen. „In een stad vol consumenten, kun je dat risico niet nemen”, zei hij letterlijk. En dus werden burgerrechten massaal aan de kant gezet. Mensen werden opgepakt op uiterlijk, of op basis van een piercing of een exotisch haarkleurtje persona non grata verklaard.
Maar het ergste van alles is niet eens dat er op de dag van de streetrave-die-niet-doorging zo ontzettend overtrokken gereageerd werd. Het ergste is dat niemand door had dat het oppakken van mensen op basis van uiterlijk volstrekt ontoelaatbaar is in een democratische rechtstaat als de onze. Of in ieder geval zou moeten zijn.
Ik houd van Breda. Ik kan me ook niet voorstellen dat ik er snel weg zal zijn. Maar als er ooit een moment komt dat Breda te klein voor me wordt, dan is mijn vertrek niet ingegeven uit grootheidswaanzin of arrogantie, maar vanwege de kleinburgerlijke mentaliteit van de plaatselijke notabelen die alles dat afwijkt keihard uit de stad probeert te vegen. Totdat tezamen met alle risico’s ook elke vernieuwingsdrang, elke spanning, elke onverwachte wending, ja, zelfs alle leven uit de stad is verbannen.