Die broek kon echt niet. En dus nam Soof het op zich om deze dag mijn persoonlijke mode-adviseuse te zijn. Dat werd shoppen in Tilburg, want in Breda heeft de H&M geen Devided-collection, laat staan een mannenafdeling.
Kleding kopen met Soof is een bezigheid die iets weg heeft van een militaire operatie. Bij voorkeur bewapend met een voorraad Evian (maar die waren we vergeten) stort Soof zich vol overgave op het eerste rek kleding. Truitjes vliegen letterlijk in het rond, het ene na het andere kledingstuk wordt meegenomen en drie kwartier en een hele winkel later komt Soof aan bij de paskamer met ruim twee keer het aantal kledingstukken dat je de paskamer in mag nemen. Voor de duidelijkheid: daar zitten dan alleen nog dingen voor haar bij.
Pas nadat ik over een aantal dingen mijn mening had mogen geven (en eerlijk is eerlijk, die ene roze-rode jurk die ze had uitgezocht stond haar echt ge-wel-dig), kwam ik aan de beurt. Wat blijkt: mijn taillemaat (29 of 30) is al uitzonderlijk, laat staan in de lengtes 34 of 36, want de rest is allemaal te klein.
Desondanks zijn we erin geslaagd om twee broeken te vinden. Bij Forecast kwamen we de derde tegen en daarmee was de missie voor ons beide geslaagd. Of ik ook geen nieuwe schoenen wilde. Maar ik schudde mijn hoofd: modieus zijn is leuk, maar van mijn bergschoenen blijft iedereen af.
Het resultaat werd gevierd met een ijsje van de Australian en respectievelijk een cola en een tonic voor Soof en mij bij Café Brandpunt. Ik hoef het komende jaar geen broeken meer te hebben.
Da’s nou typisch, bij mij is het precies andersom. Ik heb taillemaat 30 en vind alleen maar broeken met lengte 34 of 36, terwijl 32 voormij veruit genoeg is. Misschien moet jij in Eindhoven shoppen en ik in Tilburg.
Peer, over een jaar gaan we samen shoppen. Dan vindt in ieder geval één van ons de juiste maat. ;)
Ik dacht al wat heeft ie vandaag een aardige broek aan.