Er zijn grofweg twee soorten journalisten: vrolijke en sacherijnige. De chef van de stadsredactie van BN/DeStem hoort duidelijk bij de eerste groep. Het is typisch één van die mensen die ik wel mag. Willem Reijn is Likable, zoals ze dat in het Engels noemen.
We hebben in de fractie wel eens discussie over hoe wij in de media overkomen (zie web-log ma 20 sept. 2004). Sommigen vinden soms dat we niet goed begrepen worden. Ikzelf huldig het standpunt dat de pers beter kan beoordelen hoe we ons manifesteren dan wijzelf. Daarnaast krijg ik jeuk op het moment dat politici tegen de pers gaan ageren. Dat doet het kabinet op dit moment ook. Sterker nog, zij beschuldigen pers, vakbonden en oppositie van ‘ophitsen’. Hoe blind kun je als politicus zijn?
Tijdens de receptie in de kerk ter gelegenheid van de installatie van de nieuwe burgemeester (zie web-log do 30 sept. 2004) was Willem Reijn ook aanwezig. Ik vroeg me af hoe hij de bijeenkomst had ervaren. Niet als journalist en beroepsmatige receptieganger, maar als persoon. Iedereen kent Willem namelijk en iedereen heeft ook een mening over de lokale journalistiek. Daarnaast is Willem ook nog wel eens op de lokale televisie te zien als een soort opinie-leider.En daar hebben zo mogelijk nog meer mensen een mening over. Zou iedereen daarover praten met hem? Of gaat het over koetjes en kalfjes?
Willem is een BB-er, dat schijnt te staan voor Bekende Bredanaar. En dat betekent dat hij een heel ander soort journalist is dan zijn collegae van enkele decennia terug. Het vak van journalist gaat tegenwoordig gepaard met glamour, het vak heeft aan standing gewonnen, zelfs nadat ten tijde van Fortuyn ‘iedereen’ riep dat ook journalisten behoorden tot de linkse maffia. Misschien komen daar die afkeurende blikken uit de politiek wel vandaan. Want de politieke arena is soms ook een beetje glamourland. Alleen zijn wij, lokale politici, niet zo goed in dat spelletje. Willem heeft geen moeite met zijn rol. Maar dat komt natuurlijk ook omdat het een vreselijk charismatische persoon is. Als hij het echt naar z’n zin heeft, heeft ‘ie kuiltje in zijn wangen. Zoveel openheid gaat menig politicus veel te ver.
