Nee, geen demonstraties. Want dat is het eerste waar een linkse jongen aan denkt bij het woord demo. Nee, demootjes van bandjes die mee willen doen aan de voorronden van Breda Barst. En ik zij de gek zit ook dit jaar weer in de vijfkoppige jury die al die inzendingen (ver over de honderd) binnen een tijdsbestek van drie weken beoordeeld moet hebben. En nadat ik me vanochtend had beziggehouden met het stageverslag van onze GroenLinks-stagiair, stortte ik me vanmiddag dus op de demootjes. En ook dit jaar zitten er weer hele goede dingen bij. Maar net als anders zitten er ook inzendingen bij waarvan je vreselijk depressief wordt.
Desondanks, het is een nobele en eervolle taak. Ik zal ‘m ook dit jaar weer naar behoren proberen te vervullen. Maar voor vanavond houd ik het even voor gezien. Ik heb er zes pakken zakdoeken doorheen geniest en voel me flauw. Ik ga douchen en naar bed. 36,9, niet ziek dus. Maar voor een gezonde jongen heb ik best een zware dag gehad.
Tja demo’s praat me er niet van. Zelfs tussen de promo’s zit nog voldoende troep en die hebben dan toch al getekend bij een label. Maar ja de spelden in de hooiberg doen het dan wel weer erg goed en kunnen je weer van geluk doen stuiteren, blijven zoeken en luisteren dus.
Toch een halve graad meer dan gisteren. Morgen 37,4?
Nee hoor, weer helemaal normaal. Gewoon 36,9.