De multi-culti-bijeenkomst van de werkgroep multiculturele samenleving van de groenlinkse jongerenorganisatie was vroeg en slecht bezocht. Door mijn nachtelijke escapade van de dag ervoor in de Rotterdamse gay-bar ZiZo kwam ik bijna een uur te laat, maar behoorde ik desondanks tot de betere helft van de werkgroepleden: ik was ten minste aanwezig. Ik bedoel dat niet cynisch, maar getuige het feit dat ik mijn ogen amper kon open houden, had ik liever thuis gebleven. Drie uur slaap is niet voldoende na twee intensieve weken met toch al niet al te veel slaap. Maar, en dat geef ik als eerste toe, een gedeelte van dat slaapgebrek was te danken aan de kroeg: een voor mij bijna noodzakelijk ontspanningsmoment in een druk bestaan.
Ik lag begrijpelijkerwijs op zondagavond redelijk vroeg op bed. Althans, voor mijn doen. Het was nog altijd na twaalven voordat mijn dekbed zich kon verheugen in mijn gezelschap.
