Waar ik me na terugkomst uit Kenya het meest aan geërgerd heb, is de hele kwestie Verdonk. Ze mag dan nog zo populair zijn en precies zeggen waar het op slaat, als minister zou ze zorgvuldiger met de dossiers moeten omgaan. Ik acht haar politiek verantwoordelijk voor de dood van 11 asielzoekers in de gevangenis bij Schiphol, maar ook voor het gevaar waarin de naar Congo teruggestuurde asielzoekers verkeren doordat aan de Congolese autoriteiten werd meegedeeld dat het om vluchtelingen ging. Als Verdonk inderdaad de ballen had die half Nederland haar toedicht, dan was ze afgetreden.
Ook lokaal is er leed. Soms klein leed, soms ingrijpend. Maandagavond na de fractievergadering kreeg ik een telefoontje van een goede kennis die de volgende ochtend zijn huis uit zou worden gezet. Toegegeven: slordigheden van zijn kant waren daar deels de oorzaak van. Anderzijds: het ging om iemand die met zijn werk ver onder het minimum verdiende en van de gemeente nooit een aanvulling tot bijstandsniveau heeft ontvangen. En dan kan je op een gegeven moment de huur niet meer betalen. Uitzetten, is dan het beleid van de corporaties.
Politiek kon ik weinig meer voor hem betekenen. Het was er ook al te laat voor. Wel heb ik de volgende dag nog proberen te overleggen met de woningbouwcorporatie Laurentius. Zonder resultaat. Het enige dat ik kon doen was ter plaatse kijken hoe het met hem ging. Daar stond hij, 57 jaar, temidden van zijn huisraad op een gazonnetje in het Heuvelkwartier.
Er zat niets anders op dan zijn spullen in te laden en naar een opslag te brengen. Iets dat overigens de hele dag duurde, ondanks de hulp van enkele buurtbewoners die enkele deuren verder woonden in woongroepen van Amarant, instelling voor mensen met een beperking. Wat die beperkingen ook mogen zijn, aan sociaal gevoel ontbrak het ze geenszins en datzelfde kun je wellicht niet zeggen van een doorsnee villa-wijk.
Het werk van dinsdag werd verschoven naar de rest van de week. Werd het toch weer stressen, want vrijdag moesten alle artikelen voor de verkiezingskrant van GroenLinks af zijn. En donderdag had ik, naast een raadsvergadering, ook een debat dat ik moest leiden in Amsterdam. En vrijdag werd ik ook nog eens verwacht op de vergadering van het Strategisch Beraad van GroenLinks. Aan werkdruk geen gebrek. Maar alles kwam op tijd af en ik kon met een gelukkig gevoel het weekeinde in. Alhoewel: ik had op zaterdag natuurlijk wel twee bijeenkomsten…
