Niet alleen het weekeinde, het hele schaatsseizoen eindigde zeer bevredigend. Wat aanvankelijk nog een spannende, maar desondanks teleurstellende WK allround leek te gaan worden, werd op de laatste afstand toch nog een feest.
Ik heb op dit weblog al eerder mijn voorliefde voor de schaatssport bekend. Dat gaat ook altijd gepaard met enkele sporters die ik graag zie winnen. Bij de vrouwen zijn dat Pechstein en Wuust, bij de mannen vooral Sven Kramer. Veel fanatieker kom je ze vandaag de dag niet tegen. Zelden heb ik iemand gezien die zelfs na het verbreken van zijn persoonlijk record op de 1500 nog steeds boos op zichzelf is omdat ie -naar eigen zeggen- slecht heeft gepresteerd. En laat Kramer die woede nou eens in iets positiefs om kunnen zetten.
En dus maakte hij zijn belofte waar het wereldrecord op de 10.000 scherper te stellen. En niet zo’n beetje ook. In zijn laatste rit van het seizoen snoepte hij seconden af van het oude record van Chat Hedrick. En zo verscheen er toch nog een brede lach op het gezicht van de negentienjarige. En doordat Hedrick zich diskwalificeerde door een bocht af te snijden, behaalde Kramer ook nog een podiumplaats. Als je het leven toelacht, lacht het leven soms terug.
Leuk om te lezen dat je Claudia Pechstein graag ziet winnen.