De zondag bestond uit uitslapen en de eerste etappe van een lange nog immer voortdurende opruimactie. In de afgelopen campagnetijd is mijn eettafel dienst gaan doen als extra bureau voor stapels afgewerkte, onafgewerkte, nog te archiveren papier en nog weg te gooien papier.
De niet uitgelezen zaterdagbijlages van het NRC lagen door elkaar op een omgevallen stapel onder de bijzettafel naast mijn lekkere stoel. Op de bijzettafel de geopende brieven van KPN, Vodafone, de Rabobank en de IBG.
Maar ik begon niet met het wegwerken van deze papierberg. Daar kon ik de euvele moed nog niet voor opbrengen. Ik pakte de stofzuiger. Om alle kruimels en de mee naar binnen gelopen herfstbladeren en modderresten weg te zuigen. De campagne is voorbij: het gewone leven doet zijn intrede. Of in ieder geval wat daar voor door moet gaan.
Euh, wie is de meneer op de foto? En zuigt ie alleen thuis?
[sÇ: die meneer krijg je gratis bij één of ander Amerikaans schoonmaakmiddel. Volgens de reclame dan, hè.]