Smetteloos wit overhemd, gilletje, jasje. Goede riem zoeken, schoenen oppoetsen en een dubbele windsor in de geweven stropdas. Eens per jaar, bij de gemeentelijke nieuwjaarsreceptie, wil ik bewijzen dat ook pakken mij staan.
Het is het kleine beetje lol dat ik belef aan een verder niet zo enerverende bijeenkomst. Goed, iedereen krijgt bij binnenkomst vijf consumptiebonnen om zich bezig te houden, maar voor de rest is het toch een plichtmatige, en daardoor vrij holle bijeenkomst. Bij iedereen die mij een gelukkig of gezond 2007 wenst, vraag ik me af of dat welgemeend, of routinematig is. Omgekeerd vragen ze zich dat bij mij wellicht ook af.
Het wordt eigenlijk pas leuk als ik daarna met een club doorga in de eerstvolgende kroeg, in dit geval de Beyerd. Mijn vrienden – niet in pak – gaan mee. De oud-collegae van BN/DeStem zijn er al als we binnenkomen.
De zes dagen tussen oud-en-nieuw en drie koningen zijn soms lange dagen.
