Tag: nieuwjaarsreceptie

Homo Prosperus – do 4 jan. 2007

Gelukkig Nieuwjaar

Smetteloos wit overhemd, gilletje, jasje. Goede riem zoeken, schoenen oppoetsen en een dubbele windsor in de geweven stropdas. Eens per jaar, bij de gemeentelijke nieuwjaarsreceptie, wil ik bewijzen dat ook pakken mij staan.

Het is het kleine beetje lol dat ik belef aan een verder niet zo enerverende bijeenkomst. Goed, iedereen krijgt bij binnenkomst vijf consumptiebonnen om zich bezig te houden, maar voor de rest is het toch een plichtmatige, en daardoor vrij holle bijeenkomst. Bij iedereen die mij een gelukkig of gezond 2007 wenst, vraag ik me af of dat welgemeend, of routinematig is. Omgekeerd vragen ze zich dat bij mij wellicht ook af.

Het wordt eigenlijk pas leuk als ik daarna met een club doorga in de eerstvolgende kroeg, in dit geval de Beyerd. Mijn vrienden – niet in pak – gaan mee. De oud-collegae van BN/DeStem zijn er al als we binnenkomen.

De zes dagen tussen oud-en-nieuw en drie koningen zijn soms lange dagen.

Nieuwjaarsreceptie – vr 6 jan. 2006

De nieuwjaarsreceptie van de gemeente is het moment om mijn jaarlijkse grap uit de kast te trekken. Een driedelig pak waar je een klein eiland voor had kunnen kopen. Ik draag zelden een pak, maar als ik dat doe wil ook een mooier pak dan al die CDA-ers en VVD-ers bij elkaar. Dus wanneer beter dan bij de nieuwjaarsreceptie.

De krakers van de Heilig Hartkerk waren er ook. Of althans, een delegatie daarvan, om te laten zien dat ze niet uit het veld te slaan waren. En dat waren eigenlijk ook meteen de meest gezellige mensen die er aanwezig waren. Nog uren na het einde van de receptie maakten zij muziek in het rokersgedeelte. En hoewel ik zeker voor hen eerst wat onherkenbaar was in dat pak, heb ik er nog anderhalf uur bijgezeten.

De foto is overigens niet van de receptie. Deze is anderhalf jaar eerder genomen, bij de benoeming van Burgemeester Van der Velden. Dat was ook zo’n ‘pak-moment’.

Nieuwjaarsdrank – zo 2 jan. 2005

De nieuwjaarsreceptie van de gemeente voor alle burgers van Breda vond gewoon doorgang, zij het in versoberde vorm. Muziek, dans en theateracts waren geschrapt uit piëteit met de slachtoffers in zuidoost Azië. Niet dat die mensen er iets aan hebben dat wij uit solidariteit versoberd borrelen, maar goed. De gratis drank was overigens niet uit het programma geschrapt. Ook solidariteit kent zijn grenzen.

Voordat iemand denkt dat dit een zuur links stukje gaat worden: nee. Want het leven staat niet stil als er aan de andere kant van de wereld een ramp gebeurt. Althans, niet voor de mensen die geen vrienden, bekenden of familie zijn kwijtgeraakt. En ergens bij stilstaan is iets anders dan zelf stilstaan. Ik was er zelf dus ook gewoon bij. Ik heb mijn eigen bijdrage immers al overgemaakt (overigens word ik desondanks bij ongeveer elke kassa geconfronteerd met een collectebus waar ik dan ook weer wat muntgeld in schijn te moeten werpen, wat ik dus ook maar braaf doe, al was het alleen maar om de beeldvorming).

Na de receptie in de stad blijven hangen met wat vrienden. In Dok 19, een café aan de gedempte haven. Die willen ze hier in Breda gaan heropenen. Terwijl aan de andere kant van de wereld ineens een heleboel mensen aan het water wonen, die daar helemaal niet voor hebben gekozen. Oh ironie.

Alle begin… – ma 5 jan. 2004

Het echte begin van het nieuwe jaar. Niet alleen in de politiek, ook met mijn andere bezigheden had ik min of meer vrij. Tot deze maandag dan, want zowel werk als politiek begonnen weer. Met die avond een niet al te zware fractievergadering die dan ook snel was afgelopen. Waarna er nog voldoende tijd was om nog uitgebreid naar De Beyerd te gaan, alwaar ambtenaren en (alweer) journalisten nog uitgebreid zaten na te genieten (inclusief drank) van de nieuwjaarsreceptie van de ambtenaren die al om vier uur ’s middags (!) was begonnen. De Southern Comfort ging er goed in bij de afdeling cultuur.

Nieuwjaarsreceptie – do 1 jan. 2004

Tijd: 17.00 uur, plaats van handeling: De Grote Kerk in Breda, gelegenheid: de jaarlijkse nieuwjaarsreceptie van de gemeente Breda. Een high-brow bijeenkomst voor de zelfbenoemde notabelen van Breda? Nou, niet helemaal. Aan het eind van de receptie kwamen Bart en Peter binnen, timmerman en schilder. En die hebben net zo veel recht op een gratis biertje als de rest van de aanwezigen. Leuke reactie van VVD-raadslid Hanneke van Maanen: “ik probeer ook altijd mijn vrienden mee te krijgen, maar dat lukt me nooit”. Niet dat het mij wel gelukt was, want deze vrienden wisten de weg naar de kerk prima zelf te vinden.

Naborrelen in De Bruine Pij met de halve VVD, een afvaardiging van de stadsredactie van BN/DeStem en ondergetekende. Rare bedoening, zo’n nieuwjaarsreceptie. Zeker als je pas net wakker bent.