Ondanks de korte agenda met slechts drie punten en een hele waslijst aan formaliteiten die onder de noemer ‘verzamellijst’ in één keer worden goedgekeurd, wisten de dames en heren raadsleden de vergadering nog aardig te rekken.
Dat begon al met het vragenuur, dat door vriend en vijand werd aangewend om voor het oog ganzes volks te laten zien dat de dames en heren wel degelijk een heel serieus vak beoefenen. Jammer dat in de uitwerking vaak eerder het tegendeel bewezen wordt. Erg bijzonder vond ik de gestelde vragen niet, in sommige gevallen zelfs op het gênante af.
Het vragenuur duurde dit maal precies een uur. Een unicum. Zes fracties stelden vragen. GroenLinks maar eens een keertje niet. Het vragenuur is vaak namelijk helemaal geen geschikt middel om vragen te stellen. Als je een gedegen antwoord wil, dan gebruik je schriftelijke vragen. Het vragenuur kun je beter gebruiken om een verschil van opvatting scherp neer te zetten. Niet om antwoord te krijgen op belangrijke levensvragen. Die overigens ook nooit gesteld worden.
Ehm…
Zat je gisteren niet per ongeluk in de Goudse raadsvergadering? Dit klinkt exact als onze laatste vergadering…
[sÇ: we reizen met ons circus het hele land door.]