De provincie Brabant brengt een werkbezoek aan Turkije. En omdat het budget kennelijk nog niet op was, werden Brabantse raadsleden van Turkse komaf ook uitgenodigd. Namens onze gemeente zou CDA-raadslid Erkal Üçerler afreizen. Zo las ik enkele weken geleden in een brief van de Burgemeester aan de fractievoorzitters.
Mijn telefoon rinkelde. Aan de andere kant van de draadloze lijn een zenuwachtige medewerker van de griffie. Hij belde mij namens het college van Burgemeester en Wethouders. Dat ze helemaal vergeten waren mij ook uit te nodigen voor het werkbezoek aan Turkije. En, hoewel het bezoek volgende week al was, of ik wellicht toch meewilde. Ik heb voor de uitnodiging bedankt. Ik zag er niet direct de meerwaarde van in. Daarnaast vindt in diezelfde week in Breda de commissiebehandeling van de kadernota plaats. En bovenal heb ik eigenlijk niet zo’n zin om een hele week met Turkse raadsleden rondgereden te worden in een busje.
Ik kan me helemaal voorstellen hoe dit gegaan is. De Burgemeester maakt in een vergadering met zijn wethouders bekend dat als Turks raadslid De Heer Üçerler zal meereizen naar Turkije. Plots springt er iemand op: ‘En Selçuk dan?’ ‘Selçuk’ zegt de Burgemeester vragend, ‘wat heeft hij er mee te maken?’ ‘Nou, Selçuk Akinci, die is toch ook Turks?’ ‘Turks?’, roept de Burgemeester verbaasd uit, ‘maar hij spreekt zo goed en verstaanbaar Nederlands.’
Ik vond dat vanmiddag wel meevallen. “Wie is die malloot?”, vroeg ik aan Claudia.
[sÇ…: ??]
Ik zie je anders zo zitten, in dat busje met Turkse raadsleden. Gehaakte gordijntjes voor de raampjes, schaap op het bagagerek. Alleen de snor ontbreekt.
[sÇ: je hebt een heel verwrongen beeld van mij.]
Hoezo? Je hebt toch geen snor?
[sÇ: whaaaaaa. Ieeeeuw. Yuck.]
Je blijft errug grappig. Enneh … bloeit er iets moois met René? LOL
[sÇ: René is ook getrouwd.]