Ik ben vader geworden. En hoewel je als vader nooit objectief kunt zijn, ben ik wel erg trots op mijn zoontje. Of dochtertje, dat is nog niet helemaal duidelijk.
Vandaag mocht ik een jongerendebat leiden in Eindhoven. Het was ter ere van de oprichting van DWARS-afdeling Eindhoven. Kennelijk had ik anderhalf jaar eerder bij het leiden van een ander debat een goede indruk achtergelaten bij de jonge GroenLinksers.
Na de speech van Landelijk DWARS-voorzitter Jesse Klaver, die bij was dat er ondanks de klimaatverandering ook nog dingen wel gewoon in de mei-maand-geboren worden, in plaats van maanden eerder, volgde het debat. Dat vanwege de niet zo vreselijk hoge opkomst meer een groepsgesprek werd, maar dat ter zijde.
En zo gebeurde het dat ik aan het eind van de avond een certificaat kreeg uitgereikt. Ik was benoemd tot pleegouder van de afdeling. Dat het kind was geboren zonder al te veel moeite mijnerzijds, is geloof ik normaal voor mannen. Maar de plicht die het certificaat met zich meebrengt ervoor te zorgen dat het kind groot en sterk wordt, is een hele verantwoording.
Ik kan niet wachten tot het op kamers gaat.
