Naar aanleiding van de Canal Pride schreef ik voor GroenLinks onderstaande column, die ik op verzoek van Mathieu Hemelaar ook hier publiceer.
Mijn naam roept doorgaans één van de twee volgende vragen op. De eerste is of ik Pools ben. De tweede en meest gestelde vraag is of ik het even kan spellen. Opgroeien als halve Turk is niet altijd een pretje. Om naast mijn naam niet nog een stok aan te reiken om de hond mee te slaan, probeerde ik voorbeeldig te integreren. Ik nam drop mee op vakantie, probeerde te excelleren in het vak Nederlands en ben tot op de dag van vandaag lid van het Comité van Liefhebbers van de Zuivere Tweede Stem van Pierre Kartner.
Ik ben dan ook nooit een zeer uitbundige homo geweest. Mijn integratieproces verliep geheel volgens de lijnen van het hoofd dat niet te ver boven het maaiveld uitgestoken diende te worden en het Calvinistische ‘doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg’. De kliek uitgesproken flikkers die zich uitgesproken nichterig in het straatbeeld manifesteren, daar wilde ik niet bijhoren. In homo-kroegen kwam ik in die dagen nooit. Ik was nog niet bevrijd van mijn bij vlagen communitaire ideeën en ik had dan ook weinig op met de zelfverkozen apartheid van mijn soortgenoten.
Kortom, ik was het toonbeeld van sociaal wenselijk (lees: heteroseksueel) gedrag. ‘Goh, je zou helemaal niet zeggen dat je homo was’, kreeg ik dan ook veelvuldig te horen. Of ‘je bent ten minste niet zo overdreven’. En misplaatst vatte ik het op als compliment. Achteraf bezien heb ik de belangrijkste jaren van mijn leven zo verkwanseld. De pubertijd, de tijd waarin homo’s leren met hun kont te wiegen, met hun handjes te wapperen en uitermate vrouwelijk te springen, bracht ik door in hard-rockcafés, waar de dode puntjes van mijn lange haar dan wel in een pul bier, dan wel in de pindaschaal hingen.
Na mijn pubertijd ging het snel bergopwaarts met mijn bevrijdingsproces. Mijn lange haar verdween voorgoed in de prullenbak en mijn garderobe verschoot van kleur. Homo ben ik, er zal gedanst en gesprongen worden. Ik ben anders en ik ben er trots op. Ik ben een geëmancipeerd individu.
Juist daarom moest ik even slikken op de boot van RozeLinks, afgelopen zaterdag tijdens de Canal Pride in Amsterdam. Waar anderen prachtige, thematische showboten hadden met mensen in op elkaar afgestemd kostuum of broekje, was de boot van RozeLinks een ratjetoe van verschillende outfits. We probeerden het nog goed te praten door te stellen dat we zo onze onderlinge diversiteit probeerden te benadrukken, maar bovenal stemde het een beetje droevig. Wij zijn toch van de uitbundigheid, van de smaak? Van het soort wat niets uit de weg gaat om de beste, de mooiste, de meest indrukwekkende show neer te zetten? Wij zijn toch de voortrekkers van alles dat rijmt op operette en musical? Waar was dan de franje, de pracht en praal, de rijkdom van onze subcultuur?
Nu het geweld tegen homo’s weer toeneemt en de maatschappelijke acceptatie voor alles dat afwijkt begint af te nemen, wordt het tijd voor een offensief. Er is maar één manier om te vechten tegen alles dat intolerant, onmenselijk en lelijk is, en dat is door er uitbundigheid, vrolijkheid en schoonheid tegenover te zetten. Het wordt tijd voor een offensief dat de potenrammers verdrinkt in schoonheid. We zullen spetteren, we zullen glanzen. En iedereen zal zeggen, wat zijn ze mooi, zij van RozeLinks.
Het is het enige dat ik me kan bedenken. Want met knokploegen van flikkers de straat op te gaan om als burgerwacht de straten schoon te vegen, dat zie ik ons nog even niet doen. Tenzij we onze lessen in kontwiegen en handjewapperen gaan inruilen voor een cursus kickboksen. En dat zie ik persoonlijk niet zo zitten. Dat macho-gedrag behoort inmiddels tot mijn verleden, diep begraven in de spelonken van mijn geheugen. En daar wilde ik het eigenlijk ook maar laten zitten.
Prachtig geschreven!
En op dan maar naar dat offensief.
[sÇ: ik loop warm.]
Fijn, ik ga je linken op hyves, zodat mensen eerst jouw verhaal lezen voor ze het mijne tot zich nemen (had idd een verzoek tot link maar wou niet linken naar glweb, dat is te intern.)
We bellen een dezer dagen. Vandaag was ik gastheer van Herman, we waren samen bij de zitting van de Raad voor de Journalistiek over de zaak RozeLinks versus Metro. Herman inspireerde me tot creatieve vondsten hoe we dialoog met de rotjochies tot in de hemel faciliteren tijdens de volgende canal pride. Die verrassende oplossing krijg je telefonisch, lieve C.
x
M
[sÇ: en ik heb met jou ook nog wat te klankborden. jeetje, ik wordt straks echt een activistische flikker.]
Tijd voor aksie!
[sÇ: harde aksie. met petjes en fluitjes.]
Een reactie van een mede-opvarende van onze ‘vluchtelingenboot’:
Je moet een gegeven paard niet in de bek sch…kijken, heb ik ooit eens geleerd.
Maar als dat paard nou net iets té bont gekleurd is? En niet opvalt? En mank achteraan hobbelt tussen de ezels?
Ik hoop dat de gever van dit paard zich vooral niet laat tegenhouden om volgend jaar wederom een paard te doneren! En dan wil ik ‘m wel mooi borstelen! En een mooi felroze zadel erop doen!
[sÇ: dan neem ik de suikerklontjes mee.]
Selcuk, mooi gezegd. Als je het niet erg vindt, wil ik na de strijd wel het spetterende, glanzende papegaaiepak aan de wilgen hangen om gewoon als grijze burgerlijke muis op te gaan in de massa.
[sÇ: waarom zou je? doe maar gek, dan doe je al normaal genoeg.]
En wordt kritiek op de GroenLinkse Gaypride-boot bij jullie wel geplaatst?
[sÇ: kritiek op de GroenLinks Gay Pride boot wordt zelfs bij de SP geplaatst.]
Peer, ik ga niet over de site van Selcuk, maar lees het wel. Ben dus benieuwd naar je reactie, die kun je ook plaatsen op: http://mathieu-groenlinks.hyves.nl/blog/3548410/Flikkers_moeten_we_w_l_reactie_op_column_Sel_uk/lZab/
en ook op: http://www.groenlinks.nl/partij/werkgroepen/GLFolder.2004-03-18.5800/blog.2007-02-05.7363852620/blogitem.2007-08-05.3556644930
Ben ook benieuwd hoe jij het volgend jaar aan zou pakken als je de RozeLinksboot zou mogen inrichten!
Mathieu
[sÇ: en dan niet vol met boeddha-beeldjes asjeblieft Peer.]
Ik huil echt nu … Prachtig …
[sÇ: alhoewel lachen natuurlijk ook een optie zou zijn.]
kijk wat heb ik gevonden op het internet.
http://www.geocities.com/WestHollywood/Heights/3050/1999/Sayi5960/596017.html
[sÇ: voer voor de vertaalmachine.]
Hèhè, eindelijk…
Verstaand kommet de joaren
[sÇ: ze zeggen het.]
een geweldig stuk… echt super.
Ik kan er dan ook alleen maar voor de volle 100 procent achter staan.
Bravo!!!
[sÇ: en daar kan ik dan weer heel flauwe homo-grappen over maken. maar dat doe ik niet.]
hmm snap je niets van de tekst ? Jim Wafer heeft het geschreven maybe hebben ze een engelse versie van.
[sÇ: of esperanto.]
“Dat macho-gedrag behoort inmiddels tot mijn verleden”.
Als je maar geen huppelhomo wordt.
[sÇ: dat maak ik nog altijd zelf uit.]
Waarde Selçuk ;D
Lieve schat, wat heb je een heerlijk stukje geschreven. En – er vanuit gaand dat je nog enigszins jong bent, roep ik “Ze zijn er weer”, de snedige nichten die altijd een antwoord paraat hebben. Groot geworden temidden van vechtende relnichten (Tijgertje) en later een andere weg gekozen hebbend, ben ik altijd blij heropgerichte flikkers tegen te komen.
De laatste jaren begint de Grachtenparade eenbeetje iets te worden. Ik heb de laatste tijd meer en meer het gevoel dat een hoop leuke dingen van vroegah weer terug komen. Waaronder de politieke nichten.
FIn u digitaal ontmoet te hebben. Tot ooit
vreer
[sÇ: *neemt zijn hoed af en maakt een diepe buiging uit respect voor de flikkers van weleer*.]