Toen ik naar de Ceresstraat verhuisde, kon het witgoed van Joris en Liesbeth nog wel even blijven staan. Het huis waar zij naar toe gingen had al een ingerichte keuken. Nu, twee jaar later, hebben ze een huis gekocht en willen ze hun witgoed terug. Logisch.
Eén van de dingen die ik twee jaar geleden in bruikleen kreeg, was een afwasmachine. „Kunnen jullie die echt niet meenemen”, probeerde ik nog, maar ze hoefden echt geen twee afwasmachines. „Waarom wil je die niet, da’s toch handig”, vroeg Liesbeth nog. En dat was ook precies waarom ik hem niet wilde. Te handig. „Als jullie hem later terug willen ben ik er vast zo aan verslaafd dat ik zelf een nieuwe ga kopen.” Terwijl ik afwasmachines eigenlijk overbodige luxe vind”.
Het moment van afscheid was daar, de oude afwasmachine ging weg, terug naar de rechtmatige eigenaar. Mijn voorspelling kwam uit. Nog geen tien minuten later werd de nieuwe afwasmachine de trap opgedragen. Een collega was verhuisd naar een nieuwbouwwoning en kreeg daarbij compleet ingerichte keuken, inclusief afwasmachine. En twee afwasmachines vond ‘ie een beetje overdreven. Mijn strijd tegen overbodige luxe indachtig nam ik het oude apparaat van hem over.
Hehehe nu weet ik dat je op Ceresstraat woon kom ik thee drinken hihihi.Heb jij Earl-Gray ?
[sÇ: ik drink helaas alleen Darjeeling]