Wanneer Café de Beyerd iets te vieren heeft, pakken ze het groots aan. Vandaag: drie jubilarissen. Kastelein Piet, veertig jaar in het vak, barman Jos, 25 jaar bij de Beyerd, en chef-kok Piet, vijftien jaar in het restaurant. En dus werd het Café dicht en de tap opengegooid.
Het is nogal wat om op de drukste dag van de week je tent voor het grote publiek te sluiten. Binnen waren alleen genodigden, vaste klanten, goede vrienden en ander Beyerd-volk. Het zat dus stampvol. Het bier vloeide rijkelijk, en gratis. Zelden heb ik van zoveel verschillende mensen bier in mijn handen gedrukt gekregen. Van de meeste had ik nog nooit eerder iets gehad.
Ik retourneerde de geste en gaf op mijn beurt ook van alles weg. Er is niets zo goed voor je PR als een café zonder rekening.
proost
[sÇ: zeg dat wel.]