De aankomende wethouderswisseling leek een goed excuus om weer eens met de fractievoorzitters rond de tafel te gaan zitten in, zoals dat heet een ontspannen setting. Mieke Vossenaar van Breda ‘97 koos hiervoor wederom Het Middenhuis in Teteringen uit. Een prettig restaurant met een uitstekende keuken.
Voor de verandering was ik deze keer de eerste die binnenkwam. Indachtig mijn goede voornemen om om de dag een alcoholvrije dag te hebben, bestelde ik een tonic. Bij het eerstvolgende drankje sloeg ik dit goede voornemen in de wind om toe te geven aan de verleiding van een Hoegaarden. Gelukkig maar, want het diner ging vergezeld met een wijnarrangement.
Mieke kondigde aan de kok de vrije hand gegeven te hebben in het samenstellen van het diner. Ik voelde al aankomen welke consequentie dat ging hebben: vlees. En opnieuw besloot ik dat de politieke verhoudingen binnen de coalitie belangrijker waren dan mijn nu al bijna driekwart jaar volgehouden bijna-vegetariërschap.
Mijn vrienden, mijn moeder, ze zijn inmiddels allemaal gewend aan mijn vleesloze leven. Zelfs het stadskantoor, waar ik wekelijks lunch met mijn wethouder, is er inmiddels van doordrongen, alhoewel nog regelmatig groentesoep wordt geserveerd waar dan toch nog enkele stukken draadjesvlees in zitten. Die enkele keren eet ik het dan maar gelaten, in de wetenschap dat ik het in vergelijking met de echte vegetariërs of veganisten, redelijk makkelijk heb.
Sterker nog, ik heb onlangs nog een pot extra hete Sambal Badjak gekocht met twee procent rundvleesbouillon.
pas maar op jij, dadelijk zweer je de drop nog af!
[sÇ: drop it!]