Toen ik enkele jaren geleden een afwasmachine in bruikleen kreeg, had ik het al vermoed. Dergelijke luxe-producten werken meer dan verslavend.
Toen het apparaat na enkele jaren trouwe dienst terug moest naar de eigenaars, kwam het toevallig zo uit dat een collega een wasmachine in de aanbieding had in ruil voor een kleine bijdrage aan de studiekosten van zijn kinderen. Een aanbod waar ik graag op in ging.
Vorige week ging het fout. Ik had, voor het slapen gaan, de afwasmachine aan het werk gezet, maar was vergeten de waterkraan open te zetten. Het arme apparaat heeft de hele nacht tevergeefs water proberen op te pompen en gaf uiteindelijk de moed maar op. Definitief.
De volgende morgen rook mijn keuken naar verbrande weerstandjes en was mijn vaat nog steeds niet gedaan. Het apparaat was reddeloos verloren.
Om mijn humeur enigszins op te vrolijken, leek het me een goed idee om maar eens flink wat geld te verbrassen. Voor een nieuwe afwasmachine bijvoorbeeld.
Je hebt ze op veel plaatsen voor een meeneemprijsje… zeker als je een één-persoons-exemplaar neemt.
[sÇ: een één-persoons afwasmachine. dan moet ik dat ding in het weekeinde zeker zeven keer aanzetten?]
Een emo-aankoop?
[sÇ: ‘fraid so.]
Je had je kraan zo te zien niet eens dicht hoeven doen, want hij heeft een “electronic aqua stop” aan de foto te zien… ;)
[sÇ: op de foto zie je de nieuwe. maar de oude had het inderdaad ook.]