Enkele weken geleden kwam ik tijdens een feestje kunstenaar Wassily tegen. Onlangs heeft hij een Kunstenaarscafé geopend aan de Vlaszak.
De Wasserette is gehuisvest in een voormalig Italiaans restaurant, een lelijk stukje nieuwbouw dat binnen enkele jaren gesloopt gaat worden. Tot die tijd is het een vrijplaats voor de kunstzinnige avant-garde van Breda. Zo wilde hij in de toekomst ook live-muziek neerzetten. Het ontbrak hem echter aan subsidie om een geluidsinstallatie van te huren.
Daar kon ik ‘m wellicht bij helpen. Jaren geleden heb ik van het geld dat ik overhield van mijn eerste of tweede echte baantje een bescheiden geluidsset gekocht om bands mee te kunnen uitmixen. Het staat nu echter al weer jaren stof te verzamelen. En dus beloofde ik Wassily dat hij het spul in bruikleen kon krijgen.
Voor de zoveelste keer kwam ik erachter welk minpunt dit soort beloften hebben. Voor ik het wist was ik weer een halve dag bezig om die veel te zware apparatuur te verschouwen en aan te sluiten.
Ga je nou ook naar een optreden daar, of moet je dan gewoon zelf de apparatuur bedienen?
[sÇ: ik vrees vaak dat laatste.]