De Gouverneur van de KMA had mij, samen met mijn partner, uitgenodigd voor een concert van het Fanfarekorps van de Koninklijke Landmacht. Toen Tom de uitnodiging enkele weken eerder op tafel zag liggen, maakte hij kenbaar er geen enkel probleem mee te hebben de plus-één te spelen.
Kon ik hem eindelijk Breda een beetje laten zien, want dat was er de vorige keer niet echt van gekomen. En zo werd Tom ook meteen geconfronteerd met mijn iets minder aangename kant, mijn gezonde portie chauvinisme.
Voor het bewuste concert voor het Spanjaardsgat was een ponton gebouwd voor het publiek. Een speciaal deel was afgezet voor de gasten van de Gouverneur. En hoewel het aanvankelijk mijn bedoeling was om vooral van de muziek te genieten, werd het buiten mijn bedoeling om toch ook een beetje een netwerkbijeenkomst.
Al was het maar omdat de voorzitter van de Stichting Bewoners Stadshart mij nog even wilde spreken over één van zijn stokpaardjes. Met een van defensiewege aangeboden wijntje, probeerde hij boven de muziek uit te komen om zijn beklag te doen over de hoeveelheid geluidsoverlast in het Bredase centrum.
De muziek was overigens ook erg goed.
[sÇ: welke muziek? ;-) ]