Het laatste hoofdstuk

Je hebt van die boeken die van kaft tot kaft net iets te weinig bladzijden hebben. En die dan ook nog eens zo lekker weglezen dat het tempo waarin de bladzijden verorberd worden net iets te hoog ligt.

Van die boeken waarvan de laatste hoofdstukken het meest aangrijpend, het meest spannend en het meest onthullend zijn. Boeken waarbij je bij het op één na laatste hoofdstuk het liefst wil terugbladeren naar ergens begin de helft, omdat je niet wilt dat het ophoudt.

Een goede vriend zette afgelopen nacht een punt achter de laatste zin van zijn roman. Ik zou willen dat ik terug kon bladeren.

Auteur:

Dutch local politician for the environmentalist party GroenLinks, tends to be serious at times but usually has a slightly absurd and overall happy and sunny mental disposition.

15 gedachten aan “Het laatste hoofdstuk”

  1. Het is een boek waarin het woord wilskracht een nieuwe betekenis heeft gekregen en stuisvogelpolitiek het levenselikser waren. Seb, mooie woorden bedankt en tot snel.

  2. Mooi gezegd, al dacht ik dat dit zo’n boek zonder eind zou worden… Rationeel weet je dat het niet kan, maar al die jaren bleef het verhaal toch steeds weer sterk voortduren. En dan opeens komt het eind toch weer onverwacht en toch weer veel te snel…

    veel sterkte

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *