Je hebt van die boeken die van kaft tot kaft net iets te weinig bladzijden hebben. En die dan ook nog eens zo lekker weglezen dat het tempo waarin de bladzijden verorberd worden net iets te hoog ligt.
Van die boeken waarvan de laatste hoofdstukken het meest aangrijpend, het meest spannend en het meest onthullend zijn. Boeken waarbij je bij het op één na laatste hoofdstuk het liefst wil terugbladeren naar ergens begin de helft, omdat je niet wilt dat het ophoudt.
Een goede vriend zette afgelopen nacht een punt achter de laatste zin van zijn roman. Ik zou willen dat ik terug kon bladeren.
oh jee, begrijp ik het goed…. :-( Sterkte!
Mooi geschreven. Sterkte Selcuk
/cue herinneringen aan parkavonden na LLR-activiteiten.
Sterkte.
Is ook een prachtig boek. Ik zie er zelfs een film in.
Mooi boek! Gelukkig kunnen we trots zijn op onze Cbi!
Prachtig verwoord!
Mooie woorden en zinnen.. Sterkte, Sel! X
Prachtige blog, heel lief. Veel sterkte!
Het is een boek waarin het woord wilskracht een nieuwe betekenis heeft gekregen en stuisvogelpolitiek het levenselikser waren. Seb, mooie woorden bedankt en tot snel.
Dank je wel…
Mooi gezegd, al dacht ik dat dit zo’n boek zonder eind zou worden… Rationeel weet je dat het niet kan, maar al die jaren bleef het verhaal toch steeds weer sterk voortduren. En dan opeens komt het eind toch weer onverwacht en toch weer veel te snel…
veel sterkte
Perfecte woorden Cuk.
Mooi!
<3
Net gelezen op de vroege morgen. Vreemd besef…
Veel sterkte allemaal!