„Als Aboutaleb Burgemeester van Rotterdam kan worden, dan moet jij toch ook wel premier kunnen worden.” Kennelijk is het zo’n godswonder dat een Marokkaan burgemeester kan worden dat mensen denken dat nu werkelijk alles kan.
Het doet me een beetje denken aan een interview dat ik ooit afgegeven heb toen ik net benoemd was tot raadslid. Met mijn komst in de fractie bestond het GroenLinkse smaldeel in de gemeenteraad ineens uit drie mannen. ‘Geen enkele vrouw in de raad voor GroenLinks, kan dat eigenlijk wel?’, beet een journalist me toe. Even keek ik omhoog, vervolgens haalde ik diep adem.
„Ja, dat zullen we nog wel te horen krijgen van de andere partijen. Maar ja, GroenLinks heeft tot nu toe ook nooit een homo in de raad gehad. Wat dat betreft had ik misschien beter een lesbische negerin met een meervoudige handicap kunnen zijn, maar helaas.”
Mijn eerste politiek incorrecte opmerking was een feit.