Dat we de kredietcrisis te danken hebben aan hongerige geldwolven en risicovolle beleggers, zoveel is immers wel duidelijker. Als trouwe spaarder bij de Rabobank die nooit heeft overwogen om over te stappen naar een dubieuze IJslandse bank, vorm ik eigenlijk de ruggegraat van een verder kwakkelende economie.
Toch begon de schamele 3,6 procent spaarrente ook mij wat te vervelen. Dus vroeg ik een afspraak aan bij mijn bank met AAA-rating. Ik mag met mijn spaarcenten dan tamelijk conservatief zijn, een beetje meer rendement mag wel.
Ik werd ontvangen met een kop koffie en uiteindelijk was de conclusie dat ik mijn geld voor een tijdje zou laten vastzetten. Dat alles tegen een rente van 5 procent. Een hoger rendement was bij andere banken wellicht mogelijk, maar liever blijf ik bij een bank die zo vierkant is dat ‘ie niet kan omvallen.
Eenmaal thuisgekomen fantaseerde ik over de nieuwe rijkdom die mij weldra te wachten zou staan. Met een rendement van 5 procent ben ik over een kleine 80 jaar immers miljonair. En, even rekenen, op de manier waarop mijn leeftijd zich ontwikkelt ben ik tegen die tijd nog steeds 29.
