Als je creatieve vrienden hebt, betekent dat dat je af en toe je agenda moet omgooien. Jaap had een uitvoering met dansgezelschap Dattah.
Dattah is een amateurgezelschap dat voornamelijk bestaat uit studenten. Hun voorstelingen, of beter, hun choreografiën, hebben een hoog associatief gehalte. Tijdens de repetitie wordt een thema uitgewerkt in beweging en beleving. Anderen associëren weer verder en vanuit het samenspel tussen dansers, choreograaf en art-director ontstaat uiteindelijk een voorstelling. Die voor de toeschouwer niet altijd even makkelijk is terug te herleiden tot het oorspronkelijke thema. Maar dat is bij moderne dans ook helemaal niet zo erg.
Dans blijft een aparte vorm in de podiumkunst en dat komt vanwege het lijfelijke aspect. Toneel en muziek zijn genres met een duidelijk verhaal. Bij dans is het lijft zelf het communicatiemiddel. En dat heeft twee uitwerkingen.
Allereerst de danser zelf, die met zijn lijf bezig is. De beweging, de fysieke inspanning, de danser geeft zijn lijf bloot. Het publiek is vervolgens ook met dat lijf bezig, observeert het en ervaart de schoonheid van dat lijf en de bewegingen. Ik kan me geen ander genre bedenken waarbij de performer zijn lijf zo ongegeneerd aan de buitenwereld toont en het publiek dat vervolgens zo ongegeneerd bekijkt. En dat maakt dans in zekere zin behoorlijk intiem.
Ja, goed, in letterlijke zin zou een erotische bar op dat punt nog hoger scoren. Maar naakt is toch iets anders dan bloot.
