„Kunt U ervoor zorgen dat de koerier mij belt als hij het pakje bezorgt”, vroeg ik expliciet aan de mevrouw aan de andere kant van de telefoon. Het betrof een spotje voor de zendtijd politieke partijen die die ochtend nog was omgezet naar digibeta en absoluut voor twaalven bij de videotheek Beeld en Geluid in Hilversum moest zijn, waar de band een bandnummer zou krijgen. De mevrouw bevestigde.
Het was toch al een crime om klant te worden bij de Amsterdamse Koerierscentrale. Toen ik vanuit de auto onderweg naar Maastricht naar de koeriersdienst belde, wist de dame mij te vertellen dat ik me eerst moest registreren via internet. Handig, als je je internet net even niet bij je hebt.
Rond twaalven belde de mevrouw in kwestie mij op met de mededeling dat het pakje een half uur eerder door de koerier was bezorgd bij het mediapark. Wat het bandnummer was? De mevrouw wist niet waar ik het over had. Had ik niet gevraagd of de koerier mij zelf wilde bellen op het moment van aflevering? Het zal best, maar daar kon de mevrouw aan de telefoon toch allemaal echt geen rekening mee houden. Of ze dan misschien wist waar het was afgeleverd. Ik kreeg een naam door, maar een afdeling of functie wist ze niet.
Het Mediapark is tamelijk groot en een band zonder nummer verdwaalt nogal snel. Er begon een telefonische zoektocht langs de vele bedrijfjes, diensten en balies die het Mediapark kent. „Heeft U misschien mijn band gezien?” De moed zakte aardig in mijn schoenen, terwijl de batterij van mijn mobieltje, mijn enige connectie met de buitenwereld, ook aardig leeg aan het raken was. Tot ik na een half uur ineens iemand aan de lijn kreeg die inderdaad wel een band van GroenLinks voorbij had zien komen. Het pakje was al weer weg, maar hij kon zich herinneren dat het onderweg was naar het NOB.
Ik kwam enigszins tot rust toen ik enkele minuten later een meneer aan de lijn had die op dat moment tegenover mijn videoband zat. Hij gaf mij het toegewezen bandnummer, dat ik vervolgens aan de mensen van de zendtijd politieke partijen kon doorgeven. De uitzending was gered. De band was bezorgd, en ik niet meer.