Homo Poeticus – vr 5 dec. 2008

Dit jaar, zo bedacht mijn baas, viel mij de eer te beurt om aan de Sint te vragen of hij weer een Sinterklaasgedicht voor de Tweede Kamerfractie wilde schrijven. Na enig mailcontact kreeg ik onderstaand gedicht opgestuurd, dat begeleidt werd door twee fair-trade-chocolade Sinterklazen. Dat is een chocolade Paashaas, maar dan in Sinterklaasvorm.

Elk jaar is het steeds weer de vraag of het lukt
Niet het gewicht van de giften, dat kan hij wel dragen,
t is meer al dat dichtwerk dat wij van hem vragen,
De deadline die nadert, gaat Sint onder gebukt.
          (hij trekt zich de haren van het hoofd, zo waar)

De Keuze is Reuze tussen metrum of versvoet,
En de vraag is steeds weer of het echt rijmen moet
Je hebt beginrijm en binnenrijm, het einde is zoek,
Wat helaas ook al geldt voor Sint’s rijmwoordenboek.
          (het is één grote bende op de stoomboot dit jaar)

Wordt het de dubbele Dactylus of een Alexandrijn,
Of de Sophische strofe, die is ook best fijn,
De Amfybrachys klinkt dan nog weer wat beter,
En het hoogtepunt is de Dactililsche Hexameter
          (maar die past dan weer niet in het metrum)

Het was sowieso al de vraag of een maandje voor Kerstmis,
de Sint wel zou komen, in deze tijden van crisis,
Want ook de Sint had zijn spaargeld in IJsland belegd,
Daar is niet veel van over, dus de tijden gaan slecht.
          (Laat de rijken de crisis maar betalen, luidt het adagium)

Sint ging naar Wouter, en was behoorlijk verward,
En kreeg een injectie van zo‘n honderd miljard,
Dat redde de Sint van een dreigend bankroet,
Zodat hij nu als staatsdeelneming verder moet.
          (De Sint genationaliseerd? Nu is ’t pas echt een rooie)

Ook de Amerikaanse verkiezingen speelde Sint parten,
Nu daar straks de boel wordt bestuurd door een Zwarte,
Hoe meegaand de Sint dan ook is met zijn tijd,
t was niet de bedoeling dat alles door Piet wordt geleid.
          (Een revolutie op de boot, da’s pas echt een mooie!)

’t lot speelde Sint parten, wat was er nu aan de hand?
Want eenmaal aangekomen, kwam hij niet in het land.
Het was werkelijk een drama, een zeer triest verhaal,
Maar de boot van de Sint is niet Klimaatneutraal.
          (Toch best vervelend soms, dat groene geweten.)

En de dierenbescherming kwam Amerigo keuren,
terwij de arbodienst over de werkweek kwam zeuren,
En met spekgladde zolen op de bakstenen daken,
dat kon de Sint anno 2008 echt niet meer maken.
          (verdorie, dacht Sint, van Gent en haar team hebben niet stilgezeten)

En zo kwam vijf december op losse schroeven te staan,
En is Sint reddeloos maar de kroeg ingegaan,
Met een jonge jenever en twee oude sigaren,
Werd hij opgemerkt door de Keuringsdienst van Waren.
          (dat gaat nog een relletje geven in de horeca)

Onder een gedoofde terrasheater zei Sint, dit is een zootje
Dit land behoefd vrijheid, en niet een cadeautje,
Niet ‘je maintaindrai’, gooi die regels maar stuk.
Geen hyperconsumptie, maar liever Geluk!
          (Sint had dat ergens in een boek gelezen en dacht: Eurkeka!)

En zo werd Sint Niklaas opnieuw uitgevonden,
Weg het juk van de slavernij, onderwerping is zonde,
Sint bevrijdde zijn Pieten, maakte zich gereed,
Vanaf nu kocht hij alleen nog Eko en Fair Trade.
          (Henriëtte Roland Holst had het niet mooier kunnen schrijven.)

Dus lieve vrienden, Uw Sint heeft geleerd,
Toen ik het licht zag heb ik me bekeerd.
Vanaf nu zing ik enkel nog de ballade,
De GroenLinkse ballade van de chocolade.
          (Flutgedicht? Pardon, stelletje vervelende zure groene bamischijven)

De Sint

Homo Donans – do 4 dec. 2008

Fokke en Sukke

Ik was nog in Den Haag toen Pieter mij vanaf de overzijde van de telefoon toesprak. Ze hadden nog teveel sinterklaascadeaus en of ik asjeblieft even langs wilde komen in de Boulevard.

Een stel vrienden viert jaarlijks een alternatieve vorm van Sinterklaas door bij het opstapje, een tweedehands zaak gerund door mensen uit de zelfkant van de samenleving, prullaria van een euro of minder te kopen en die vervolgens ingepakt op een tafel te leggen. Ombeurten mag iemand een cadeau van de tafel plukken. Uiteraard zijn de begeleidende verzen vaak leuker dan het cadeau zelf.

Zo verliet ik die avond de Boulevard met onder andere een schildersetje van het merk xenos, een op glas afgedrukte ode aan bier en een half verbrande Bijbel in de oude NBG-vertaling. En ongetwijfeld nog één of twee zaken waar ik nu echt niet meer op kan komen. Maar ik wil niet ondankbaar overkomen, het was een lollige avond. Dank U wel Sinterklaas.