De dinsdagavonden in de zomer staan in Breda in het teken van de Valkenbergconcerten. Voor diegenen die hopen op een cultureel uitje: vergeet het maar. De Valkenbergconcerten bieden voornamelijk amusement. Ook niets mis mee.
Een jaar of acht geleden heeft de Belgische organisator van deze zomeravondconcerten Nederland ontdekt. Of liever gezegd: Noord-Brabant. Na Breda volden al snel Tilburg, Roosendaal, Bergen-op-Zoom en later zelfs Dordrecht. De copy-paste-formule schijnt overal goed aan te slaan. Het concept: zet een podium neer op een park of pleintje in het centrum, zet vervolgens een grote bar neer, aangevuld met enkele eetkraampjes en programmeer vervolgens elke week een bandje. Probeer af te wisselen in de genres en zet vooral in op gezelligheid. Gedronken wordt er toch wel.
Opvallend aan de Valkenbergconcerten is de zeer wisselende kwaliteit. Nu staat er zelden een echt origineel bandje en heeft de programmering ongeveer het culturele gehalte van een Renault Megane, maar de bandjes die er staan, kunnen doorgaans best fatsoenlijk spelen. De grootste verassing die je kunt krijgen is dan ook als ineens blijkt dat de band van die avond zo vals klinkt als een zojuist door een Winkler-Prins geplette bergparkiet.
Dat viel gelukkig allemaal reuze mee, vanavond. De Vlaamse folkrock van Blunt was wellicht wel afgezaagd, maar ook vrolijk. En dat is ook wat waard.
Wij gaan morgenavond naar de tegenhanger in Tilburg. Hopelijk zit het weer een beetje mee. En de muziek.