Zolders hebben een magische uitstraling. En kelders ook. Zeker als ze gebruikt worden voor opslag. Een ongeordend archief van spullen die zijn afgedankt, maar die niemand weg dorst te gooien. Bestaande wetten uit de fysica gelden er niet; zolders zijn tijdloos.
Ik doolde wat rond op de zolder van GroenLinks, die dienst doet als opslag. Kasten vol boeken en publicaties, mappen met vergeelde documenten. En tientallen kokers met oude affiches van GroenLinks. Ik ken ze allemaal, elk verkiezingsaffiche.
Van al de postercampagnes die GroenLinks in de loop van de jaren heeft gevoerd, waarvan ik er velen, bewapend met behanglijm en waterglas bijna allemaal wel ergens tegen een verkiezingsbord heb geplakt, is die uit 1994 mij het dierbaarst. Het was een prachtige beeldcampagne met pakkende slogans en mooie beelden.
Niet dat het mocht baten overigens. GroenLinks verloor bij die bewuste verkiezingen, met Mohammed Rabbae en Ina Brouwer als duo-lijsttrekkers, een zetel. Maar de posters hebben niets aan zeggingskracht ingeboet. De komende week prijken ze boven mijn blogs.
Hoi Selçuk,
Als ik me niet vergis zijn deze slogans met de beste slogan ooit uit 1998. Toen hebben we gewonnen. In 1994 hadden we politiek met pepers. Of vergis ik me?
[sÇ: in 1994 hadden we ook politiek met pepers. Maar dit dus ook. 1998 was de gele spikkelcampagne.]
Heb het gecheckt. Is inderdaad van 1994. Goh…
[sÇ: hoorde ik daar mijn gelijk…?]