Telkens wanneer het mondiale beleid aan de orde komt, verloopt de discussie in Breda ongeveer als volgt.
Het CDA vind mondiaal beleid belangrijk. Maar liever geen extra geld. Want we doen genoeg. Genoeg was in de vorige periode 45 eurocent per inwoner, een ouderwetse gulden. Nu GroenLinks in de coalitie zit is de kwantiteit van voldoende één euro per inwoner.
GroenLinks, maar ook PvdA, SP en D’66 benadrukken het belang van mondiaal beleid. De VVD als enige partij niet. Ontwikkelingshulp, zoals zij mondiaal beleid noemen, is iets voor het rijk, zo redeneren de rechts-liberalen.
Telkens als de VVD haar punt heeft gemaakt, ontstaat een interruptiedebat tussen mij en de VVD-woordvoerder van dienst, in dit geval nestor Joep Taks. Dat gemeentes een belangrijke speler zijn, hebben instanties als de VN al vele malen benadrukt en hebben 189 regeringsleiders al lang geleden onderkent in de ‘Lokale Agenda 21’. Daarnaast hebben we ook nog zoiets als millenniumdoelstellingen, die we overigens nooit gaan halen als er niet als de sodemieter iets aan gedaan gaat worden. En mondiaal beleid is meer dan alleen ontwikkelingshulp, het gaat ook om duurzaamheidsbeleid. Logisch, want de armste landen worden als eerste de dupe van het veranderende klimaat.
Ook om praktische redenen is er voor de gemeenten een rol weggelegd: we hebben een hoop kennis in huis die men in ontwikkelingslanden prima kan gebruiken. Via kleinschalige partnerschappen kan er dus heel efficiënt resultaat behaald worden. Maar Mijnheer Taks schud heftig het hoofd en concludeert dat wij met elkaar van mening verschillen. Geen argumenten, geen tegenwerpingen.
Zolang het gaat om het multinationale bedrijfsleven en het aantrekken van werkgelegenheid is er geen VVD-er die ook maar iets tegen mondiaal beleid heeft. Jammer dat ze op dit punt niet ook een internationalistische bril kunnen opzetten.
Dat is nou het leuke van de PvdA: evenwichtigheid. Bij de PvdA is er veel steun voor mondiaal beleid en mondiale solidariteit, Geen tegengeluiden. Tegelijkertijd is er ook aandacht voor het multinationale bedrijfsleven en het aantrekken van werkgelegenheid. Internationale solidariteit en werk voor de Bredase burger gaan zo mooi hand in hand. Zo is de balans in evenwicht.
[sÇ: Henk, je gaat hier toch geen reclame maken voor de PvdA hè?]