De maandag begon opmerkelijk vrolijk. Met het zaterdagse drankgelag in de Ardennen inmiddels uit mijn systeem, maar de zondagse middagwandeling door de Ardennen nog enigszins in de benen, stapte ik ’s ochtends uit de trein en wierp ik een euro in de gitaartas van straatmuzikant Chuck Deely. Het was het begin van wat een lange, drukke en inspannende maand beloofde te worden. Met de afwezigheid op dit web-log als – letterlijk – stille getuige.
De fractievergadering van de maandagavond was een behoorlijk inspannende, vanwege de voorbereiding op de Kadernota 2008, die aanvankelijk later die week in de gemeenteraad behandeld zou gaan worden. Op dat moment wisten we nog niet wat we de volgende ochtend te horen kregen, namelijk dat het ernstig zieke collega-raadslid Joep Augenbroe die avond was overleden. Er was al afgesproken dat als dit zou gebeuren – het gebeurt immers gelukkig niet zo vaak dat een zittend raadslid overlijdt – alle activiteiten zouden worden opgeschort. Dat gold ook voor de behandeling van de kadernota. Ik kom later op dit weblog nog terug op Joep. Die aandacht verdient hij.
Dinsdagavond eten bij Bart, een goede vriend in Den Haag. Ik had beloofd hem te helpen met het installeren van zijn laptop, alhoewel ik achteraf niet begrijp waarom ik daar uitgerekend deze drukke week voor had uitgekozen. Anderzijds is het in mijn leventje de laatste tijd altijd druk, zij het in verschillende tinten, dus deze avond was zo goed als elke andere.
Woensdagavond naar het koor. Er moest nieuw repertoire ingestudeerd worden. Shanties, om precies te zijn. Niet dat we ineens een zeemanskoor zijn geworden, maar ons koor is gevraagd om bij de heropening van de Bredase haven een deel van het programma te verzorgen. En dus moeten er in een maand tijd een achttal nieuwe nummers ingeramd worden. Meerstemmig, ook dat nog.
En toen was het donderdag. Eigenlijk zou die avond de Kadernota behandeld worden, één van de belangrijkste financiële documenten van het jaar. Maar die vergadering was dus opgeschort vanwege het overlijden van collega-raadslid Joep Augenbroe van het CDA. Nu wil het dat diezelfde avond ook het begeleidingspanel Organisatie van de Commissie van Ojik bij elkaar kwam op het landelijk bureau van GroenLinks. Die bijeenkomst had ik eerder al afgezegd, maar nu de raadsvergadering was opgeschort, kon ik er toch naar toe. Ergens volde het een beetje morbide: toch bij een bijeenkomst kunnen zijn omdat er iemand is overleden. Maar ik ben toch maar gegaan. Een avond verplicht voor de buis hangen of de kroeg induiken leek mij minstens zo dubieus.
Eigenlijk interesseert het me geen flikker wat je hierboven hebt geschreven. Het belangrijkste is: je hebt weer geschreven! Ik kan wel janken van geluk! Dank je voor je wederkomst!
[sÇ: Het lukt me nog steeds niet om in drie dagen wederop te staan?]
(Moet ik weer es mijn excuses maken voor de botheid waarmee mijn vorige reactie kan overkomen. Maar je begrijpt hoop ik wel wat ik bedoel.)
[sÇ: Als jij cursief gaat, ga ik plat. Lettertechnisch dan, bedoel ik.]