Met een vrijwel uitdrukkingsloos gezicht lag hij op de bank, de deken tot aan zijn nek toe opgetrokken. De rest van de familie zat er omheen. En ik kwam net iets te vrolijk en net iets te nietsvermoedend binnen.
„Ziek?”, probeerde ik nog, maar dat bleek niet het geval. Alhoewel het tegenovergestelde, beter, evenmin van toepassing was. Na ruim vier jaar was het uit met z’n meissie.
Optimist als ik ben, pakte ik mijn telefoon om het desbetreffende nummer te verwijderen. Mijn sim-kaart zit al tijden vol en kan wel wat lucht gebruiken. De omstanders konden het gebaar wel waarderen. Let the healing begin.
Al enige jaren kun je de nummers ook gewoon op de telefoon opslaan.
[sÇ: homurtechnisch kwam me dat op dat moment niet zo goed uit.]