De kernwaarden van de gemeente moesten eens goed met elkaar doorgesproken worden. En geheel indachtig de meest moderne managementtechnieken, gebeurde dat door met z’n allen aan een aantal workshops deel te nemen. Koken, wijnproeven, bloemschikken en tafelschikken.
Ik kan me herinneren dat men vroeger met een bedrijf nog wel eens op survivalweekeinde ging om de teamgeest te versterken. Kennelijk is dat uit de gratie of misschien mag het wel gewoon niet van de Arbo. Hoe dan ook: het abseilen heeft plaats gemaakt voor bloemschikken.
Ik legde me er maar bij neer en schreef me, samen met de rest van de gemeenteraad, het college en de directieraad van de gemeente Breda. Tegelijkertijd had het landelijk bureau van GroenLinks een personeelsuitje. Ook goed voor de teambuilding, dacht ik nog, en in ieder geval een stuk minder truttig. Want ik heb nu eenmaal niet zoveel met bloemschikken. Überhaupt niet met bloemen trouwens. Bloemen horen in een plant, niet in een vaas.
Eén leerzaam aspect heeft zo’n gezamenlijke workshop dan weer wel: het geeft een extra inkijk in de ware aard van de overige deelnemers. Zowel de aardige als de minder aardige karaktereigenschappen. En voor de rest geloofde ik het allemaal wel.
En waar heb je nou voor gekozen? ’t Belang van Breda of flikflooien met Femke?
[sÇ: het belang van breda natuurlijk. maar doordat het werk bij natuur en milieu wat uitliep en de treinen een beetje tegenzaten, heb ik de eerste drie uur gemist.]
Je had ook gewoon niet kunnen gaan. Ik zou deze tekst ook geschreven kunnen hebben en overweeg nu een tekst te schrijven over hen die gingen maar dat eigenlijk niet zo zagen zitten… Niet te ver meegaan met het circus Selcuk!
[sÇ: als politicus moet je weten dat het wegblijven van een fractievoorzitter niet erg gewaardeerd wordt.]
Nou ben ik benieuwd wat GroenLinks gedaan heeft?
[sÇ: ik dorst het niet te vragen.]