De domibo was ietsje uit de hand gelopen. Uiteindelijk hebben de overblijvers, waar ik uiteraard ook weer eens bij hoorde, zo’n beetje de hele wijnvoorraad leeggemaakt. Behalve dan de dure wijntjes. Daar bleven we vanaf.
Zo rond een uur of tien, toch al snel vijf uur na aanvang van de borrel, besloten we hetgeen te doen wat nog het meest leek op verstandig zijn, namelijk huiswaarts keren. In de trein legde ik mijn hoofd tegen mijn jas om even lekker een uurtje te dommelen.
Met als grote voordeel dat ik daar zo van opknapte dat ik in Breda inmiddels wel weer zin had in een biertje. Sommige mensen zijn nu eenmaal onverbeterlijk.
Vond zelf altijd het vravogel iets handiger, vanwege de vrije dag die erop volgt.
[sÇ: het vrijdagavondgelag?]
Inderdaad, goed nagedacht!
[sÇ: zelfde genenpool, vermoed ik zo.]