Een klamboe. Waar haal je nu in godsnaam een klamboe? En zal ik nu wel of geen malaria-pillen meenemen? Het zijn zo van die praktische vragen die een mens de dag voor een verre reis bezig kunnen houden.
De klamboe heb ik nog redelijk snel kunnen vinden, met dank aan mijn out-doorleverancier Bever. Waarbij ik nog moet aantekenen dat de Klamboe-fabrikant voor elke gekochte klamboe ook een klamboe doneert aan ontwikkelingslanden. Prachtig natuurlijk, maar ook een goede manier om lokale klamboemakers het brood uit de mond te stoten.
De malaria-pillen heb ik gelaten voor wat ze zijn. Zelfs in de Amazone is de kans om malaria op te lopen vele malen kleiner dan in Afrika en ik wordt doorgaans ook nauwelijks gestoken. Met diezelfde redenatie liet ik de inkoop van grote hoeveelheden deet tegen een mogelijke besmetting met dengue achterwege. Het grote voordeel van het oplopen van knokkelkoorts is dat je er vervolgens immuun tegen bent. Mits je het overleeft natuurlijk.
Nadat ik ‘s avonds mijn rugzak van 85 liter volledig volgepakt had, besteedde ik de rest van de dag met een nobele, maar futiele poging de achterstand op mijn weblog in te lopen. Gelukkig stond er rond een uur of zes ‘s ochtends voldoende klaar om de paar lezertjes die mij mijn achterstand niet te euvel duiden om weg te blijven de eerste dagen van mijn vacantie nog te voorzien van enkele stukjes.
