Na een reparatie of vijf, waardoor ik in ieder geval zeker weet dat ik mijn laptopverzekering er dubbel en dwars uit heb gehaald, vond de verzekeraar het wel welletjes. De Toshiba was total-loss verklaard.
Ik mocht van de verzekeraar een ‘vergelijkbaar’ apparaat af halen bij de Dynabite-vestiging bij mij in de buurt. Vergelijkbaar bleek in dit geval een Acer, bepaald niet mijn eerste keuze. Niet dat dat veel wil zeggen over de kwaliteit, mijn eerste keuze van een jaar of drie geleden was immers vijf keer bij de reparateur geweest.
Nu moet ik zeggen, op harde schijfruimte, snelheid en geheugen ben ik er redelijk op vooruitgegaan. Maar alles heeft zijn prijs, zo ook deze computerruil.
Zo zit ik inmiddels opgescheept met Windoos Vista, op Millennium na waarschijnlijk veruit de meest onzinnige Windoos-versie die ooit is uitgebracht. maar soit, na een beetje tweaken ziet het er in ieder geval weer uit als Windows 3.11.
Het tweede bezwaar vind ik de tamelijk korte cyclus van de batterij. Kon ik met de Toshiba nog makkelijk vier tot zes uur werken, de Acer komt niet veel verder dan drie uur, maar dan moet ik ook vooral niet willen internetten.
Maar het meest irritante aan de Acer, dat is toch wel het welhaast oost-Europese toetsenbord dat erop zit. Toegegeven, ik houd van toetsenborden met de ouderwetse ‘klak’. Het toetsenbord op mijn vaste pc is dan ook bijna twintig jaar oud. Maar de stroefheid van de Acer-toetsjes slaat werkelijk alles. Leuk voor mensen die net de overstap van de ouderwetsche tijpmachine maken, maar niet voor mij.
Ik bedank mijn verzekeraar dan ook van harte.
