We gingen het deze keer professioneler aanpakken. Geen gehannes meer met bestelbusjes van onszelf en van vrienden, maar gewoon een laadbak. Achttien kuub, dat moest wel genoeg zijn om al het decor in te vervoeren.
En dus stonden we donderdag vanaf het einde van de middag klaar om een rondje te doen langs al die verschillende plaatsen in Breda waar de diverse onderdelen van het Breda Barst-decor liggen opgeslagen. En dat alles volgens een strak schema waarin zelfs het avondeten en de rook- en koffiepauzes waren ingepland.
Tot onze grote schrik kwamen we er gedurende de donderdagavond achter dat niet alleen het schema op momenten wat te optimistisch was opgesteld, maar vooral dat achttien kuub bij lange na niet genoeg was om alles te vervoeren.
‘Sinds wanneer hebben we toch zo ontiegelijk veel rotzooi?’, vroeg ik me, rokend en koffiedrinkend tijdens één van de niet geplande pauzes hoofdschuddend af.
