De burgemeester had ons, de fractievoorzitters, uitgenodigd voor de bekerwedstrijd NAC-Ajax in de skybox van de gemeente Breda. Het zijn deze momenten dat ik tot het trieste besef kom dat ik bobo ben.
Maar, triest of niet, zo’n prachtig aanbod sla ik natuurlijk niet af. En gelukkig maar, want deze wedstrijd had ik absoluut niet willen missen. Ondanks een af en toe slordig balverlies van de kant van Breda won NAC met een glorieuze 4-2 van Ajax. Mooier nog dan de 3-1 waar ik vooraf op had ingezet. Einde oefening voor de Amsterdammers.
Wat me opviel, en ik ga er maar vanuit dat hiervoor niet de Nieuwspoortcode geldt, was het fanatisme van de aanwezigen. Geloof me, ook wethouders willen soms dingen roepen naar de tegenstander of de scheidsrechter waarvan op zijn minst de wenkbrauwen zouden fronzen. Eén verschil met de rest van het voetballerslegioen: meestal houden ze zich op het laatste moment nog enigszins in en blijft het bij een bescheiden kreet van afkeuring.
Het bewijst het maar weer eens. Politici zijn net mensen. Net, maar niet helemaal.