Voetbalstadion – week 14 2009

NAC en GroenLinks. Het lijkt geen ideale combinatie, aangezien de fractie enkele jaren geleden tegen een reddingsoperatie van de club stemde. En deze donderdag moest de gemeenteraad beslissen over een intensieve verbouwing van het stadion van NAC.

Het was maandag een lange fractievergadering en aanvankelijk wilde mijn collega-fractieleden ook niet instemmen met de plannen. Uiteindelijk heb ik ze weten te overtuigen en staan we, voor de verandering, weliswaar kritisch, maar toch positief tegenover de plannen.

Wat is er aan de hand: de gemeenteraad van Breda besluit eind maart over de intensieve verbouwing van het stadion van NAC. Het aantal plaatsen wordt in het plan met 3.500 plaatsen uitgebreid naar 20.500 plaatsen. Ook worden de voorzieningen en de looproutes in het stadion opgeknapt zodat het stadion voldoet aan de moderne eisen. De gemeenteraad moet beslissen over die investering, omdat het stadion geen eigendom is van NAC, maar van de gemeente, die het verhuurt aan de plaatselijke voetbalvereniging.

De gemeente is eigenaar van het stadion geworden in 2003, bij een vorige reddingsoperatie van de voetbalclub. NAC verkeerde toen, net als zo’n beetje het hele betaalde voetbal, in grote financiële nood en het voortbestaan kon alleen gewaarborgd worden door het stadion voor 15,7 miljoen over te kopen van de voetbalclub. GroenLinks was toen geen voorstander van de reddingsoperatie. Het standpunt was dat een betaald voetbalclub zijn eigen broek moet kunnen ophouden en dat de gemeente niet hoeft op te draaien voor financiëel wanbeheer.

Door de reddingsoperatie van 2003 heeft de gemeente Breda een huurdersrelatie met NAC. De voetbalclub betaald maandelijks een huurbedrag aan de gemeente die de afschrijving van het stadion dekt. Daarmee was de overname van het stadion ‘budgettair neutraal’. Dat is overigens relatief:  een voetbalstadion is alleen wat waard met een voetbalclub. Mocht NAC ooit failliet gaan, zal de plaatselijke balletvereniging het huurcontract echt niet overnemen en zit de gemeente met een waardeloos stadion.

Juist die huurdersrelatie maakt de situatie nu dus anders. Het stadion heeft dringend behoefte aan een opknapbeurt en ook de uitbreiding van het aantal zitplaatsen is, gezien de al jaren toenemende belangstelling, legitiem. Als verhuurder is het de verantwoordelijkheid van de gemeente om het stadion up-to-date te houden. Als ruil daarvoor gaat voor NAC de huurprijs omhoog.

Toch blijven we de plannen kritisch bekijken. Allereerst moeten de relatie tussen NAC en de gemeente ‘marktconform’ blijven. Ook wil GroenLinks een zekere mate van zekerheid over de financiële toekomst van NAC. Mocht de voetbalclub in de toekomst onverhoopt toch failliet gaan, zit de gemeente met een boekhoudkundig weliswaar waardevol, maar onverhuurbaar stadion. Om dat te voorkomen dient het financiële beleid van de club toekomstbestendig te zijn. En regelmatig een wedstrijd winnen is natuurlijk ook van harte welkom.

Homo Pedifolle Ludens – za 27 sept. 2008

nac-sjaal

Ik had drie opties. Ik mocht weigeren, ik mocht op de kleine passen of ik mocht in plaats van mijn schoonzus mee naar de wedstrijd van NAC. Puur uit beleefdheid bood ik nog aan om op te passen, maar dat hoefde gelukkig niet.

Mijn broer en zijn vrouw hebben beiden een seizoenkaart voor Vak G. Vak G is, laat ik mij netjes uitdrukken, het vak van de harde kern. En laten we wel wezen, de ultieme voetbalervaring kun je alleen maar meemaken in een vak waarbij je altijd wel het risico loopt een knokpart…, ik bedoel, meningsverschil mee te maken.

En dus ging ik met mijn broer naar de wedstrijd NAC – Heereveen. Waar ik getuige was van een wonderbaarlijke metamorfose. En dan heb ik het even niet over het feit dat NAC de wedstrijd won, laten we eerlijk zijn, dat maken we de laatste tijd wel vaker mee in Breda, nee mijn broer onderging zelf een metamorfose.

De gedaanteverandering was er één die je wel eens ziet wanneer je voor het eerst bij iemand in de auto stapt. Plots blijkt de zo zachtmoedige persoon die je zo goed dacht te kennen, ineens te veranderen in een egocentrisch verkeersmonster. Evenzo bij mijn broer, doorgaans toch een tamelijk rustige en vriendelijke jongen. Broerlief begon te schreeuwen, te schelden en te tieren. Als het aan hem gelegen had, was de scheidsrechter die avond al tien keer in de singel gedumpt. Nu moet ik zeggen dat ook ik de indruk had dat de scheids nogal duidelijk in het voordeel van de tegenstander floot, maar mijn broer wist, met bijbehorende stemverheffing, werkelijk elke beslissing in twijfel te trekken. En, wellicht ten overvloede, ook de grensrechter had natuurlijk het gezichtsvermogen van de kont van een stekeblind paard.

Dat NAC uiteindelijk toch met 4-2 gewonnen heeft, mag, gezien het commentaar van mijn broer, dan ook alleszins een wonder genoemd worden. En ik heb me negentig minuten lang kostelijk vermaakt.

Homo infidelis – di 18 mrt. 2008

Ik kon met goed fatsoen de werkgroep Integratie niet meer afgelasten, ook al had ik liever naar de bekerwedstrijd Feyenoord-Nac gekeken. Soit, je kunt nu eenmaal niet alles van te voren ideaal plannen.

Ik kon natuurlijk nog altijd proberen de vergadering kort te houden. Dat is sowieso altijd een goed idee. Niemand zit te wachten op ellenlange vergaderingen.

Precies tijdens de rust kwam ik alsnog het café binnen. De stand was toen nog 0-0. Dat zou, helaas voor NAC, niet lang zo blijven. De avond werd er niet vrolijker op.

Aan het einde van de avond kwam ik de burgemeester van Uden nog tegen. Althans, zo stelde hij zich voor; ik geloofde hem niet. Gelukkig geloofde hij ook niet dat ik fractievoorzitter van GroenLinks was.

Homo Fanaticus – wo 16 jan. 2007

De burgemeester had ons, de fractievoorzitters, uitgenodigd voor de bekerwedstrijd NAC-Ajax in de skybox van de gemeente Breda. Het zijn deze momenten dat ik tot het trieste besef kom dat ik bobo ben.

Maar, triest of niet, zo’n prachtig aanbod sla ik natuurlijk niet af. En gelukkig maar, want deze wedstrijd had ik absoluut niet willen missen. Ondanks een af en toe slordig balverlies van de kant van Breda won NAC met een glorieuze 4-2 van Ajax. Mooier nog dan de 3-1 waar ik vooraf op had ingezet. Einde oefening voor de Amsterdammers.

Wat me opviel, en ik ga er maar vanuit dat hiervoor niet de Nieuwspoortcode geldt, was het fanatisme van de aanwezigen. Geloof me, ook wethouders willen soms dingen roepen naar de tegenstander of de scheidsrechter waarvan op zijn minst de wenkbrauwen zouden fronzen. Eén verschil met de rest van het voetballerslegioen: meestal houden ze zich op het laatste moment nog enigszins in en blijft het bij een bescheiden kreet van afkeuring.

Het bewijst het maar weer eens. Politici zijn net mensen. Net, maar niet helemaal.

Homo Inspectans – vr 23 nov. 2007

toegangskaartje

Voetbalclub NAC had me uitgenodigd om de wedstrijd NAC – Roda JC bij te wonen. Uiteraard werd ik voorafgaande aan de wedstrijd uitgebreid rondgeleid om te overtuigen van de professionaliteit en het maatschappelijke belang van de club. Dat is ze gelukt.

Wat weinigen weten, is dat NAC sinds kort ook investeert in een aantal sociale projecten. Daarmee zijn ze zeker niet de eerste club, maar behoren ze wel tot een kleine minderheid die serieus investeert in maatschappelijke doelstellingen. Zo probeert NAC via een aantal projecten een perspectief te bieden aan kansarme jongeren door ze bij hen onderwijs te laten volgen en ze vervolgens voor een stage te koppelen aan één van hun sponsors.

De wedstrijd zelf, die eindigde met 0 – 0, was niet zo interessant. Dat was het hele gebeuren daaromheen echter wel. Zo hing er in het stadion een spandoek over de burgemeester van Breda, die onder de NAC-aanhang maar weinig populariteit geniet. „In een perfecte wereld is Peter van der Velden burgermeester (sic) van Stilburg” stond er met zwarte letters op het gele doek te lezen. En dat leverde onder de NAC-officials weer de vraag op of dat spandoek volgens de clubregels wel door de beugel kan.

Uiteindelijk is het doek blijven hangen. Onder het mom ‘Tilburg is toch promotie’ vond Willen Reijn, voorheen journalist en nu ook voetbalbobo, het spandoek geen belediging. En dat was uiteindelijk ook wel een verstandige beslissing. Anders had ik nu op mijn weblog moeten schrijven hoe kinderachtig ze bij NAC zijn.