Homo infidelis – di 18 mrt. 2008

Ik kon met goed fatsoen de werkgroep Integratie niet meer afgelasten, ook al had ik liever naar de bekerwedstrijd Feyenoord-Nac gekeken. Soit, je kunt nu eenmaal niet alles van te voren ideaal plannen.

Ik kon natuurlijk nog altijd proberen de vergadering kort te houden. Dat is sowieso altijd een goed idee. Niemand zit te wachten op ellenlange vergaderingen.

Precies tijdens de rust kwam ik alsnog het café binnen. De stand was toen nog 0-0. Dat zou, helaas voor NAC, niet lang zo blijven. De avond werd er niet vrolijker op.

Aan het einde van de avond kwam ik de burgemeester van Uden nog tegen. Althans, zo stelde hij zich voor; ik geloofde hem niet. Gelukkig geloofde hij ook niet dat ik fractievoorzitter van GroenLinks was.

Homo Fanaticus – wo 16 jan. 2007

De burgemeester had ons, de fractievoorzitters, uitgenodigd voor de bekerwedstrijd NAC-Ajax in de skybox van de gemeente Breda. Het zijn deze momenten dat ik tot het trieste besef kom dat ik bobo ben.

Maar, triest of niet, zo’n prachtig aanbod sla ik natuurlijk niet af. En gelukkig maar, want deze wedstrijd had ik absoluut niet willen missen. Ondanks een af en toe slordig balverlies van de kant van Breda won NAC met een glorieuze 4-2 van Ajax. Mooier nog dan de 3-1 waar ik vooraf op had ingezet. Einde oefening voor de Amsterdammers.

Wat me opviel, en ik ga er maar vanuit dat hiervoor niet de Nieuwspoortcode geldt, was het fanatisme van de aanwezigen. Geloof me, ook wethouders willen soms dingen roepen naar de tegenstander of de scheidsrechter waarvan op zijn minst de wenkbrauwen zouden fronzen. Eén verschil met de rest van het voetballerslegioen: meestal houden ze zich op het laatste moment nog enigszins in en blijft het bij een bescheiden kreet van afkeuring.

Het bewijst het maar weer eens. Politici zijn net mensen. Net, maar niet helemaal.