Het feestje van de vorige avond werd in de jeugdherberg waar we verbleven uitaard doorgezet. Vrolijk en non-conformistisch als we zijn, hadden wij lak aan rook- en drankverbod en aangezien de buren in de aangrenzende slaapzalen ook Dwarsers waren, werden we ook niet gehinderd door enige vorm van medeleven waar het gaat om het eerbiedigen van geluidsnormen.
De enige in onze kamer ingedeelde Dwarser die wèl meteen wilde slapen, kwam al snel tot de conclusie dat íe het best van slaapzaal kon ruilen met iemand die juist van zins was de komende uren bij ons door te brengen. En toen de MP3-speler was aangesloten, oud-voorzitter Onne met twee trays bier aankwam en het eerste kussengevecht achter de rug was, kon de afterparty beginnen.
Uiteraard wreekt zich dat de volgende ochtend. En dus sliepen wij voor aanvang van dag twee van het congres in een hoekje van de vergaderruimte nog een beetje onze roes uit.
De vergadering begon enigszins gedwee, maar gelukkig kwam de tegendraadse stemming gedurende de middag toch nog terug. Helemaal toen een amendement om in het enigszins omstreden Dwars-dierenrechtenhandvest het woord ‘dieren’ te vervangen door het woord ‘bieren’ (“een goede bierverzorging omvat voldoende zorg voor het welzijn en de conditie van het bier in kwestie”) aanvankelijk door een meerderheid van het congres werd aangenomen. Na de ontstane commotie en verontwaardiging bij enkelen werd een aangevraagde herstemming in het nadeel van het amendement beslist. Uitkomst is wel dat Dwars opnieuw naar het handvest gaat kijken en dat het tot die tijd min of meer een dode letter is.
Bleef over: het kiezen van een nieuw bestuur, dat voor mijn bloggende vrienden/collegae Michel Klijmij en Paul Vermast Smeulders ongunstig uitpakte. Maar dat hoort nu eenmaal bij democratische verkiezingen.
Restte het niet-officiële ‘kom-laten-we-nog-even-een-restaurantje-pakken’ aan het eind van het congres. Waarbij het opviel dat Dwars veel minder vegetariërs telt dan pakweg tien jaar geleden en opvallend veel méér homo’s.
