Geen voetbalwedstrijd dus. Wel een forumdiscussie over een eventueel provinciaal Homobeleid waar ik door SP-Statenlid Ron van Zeeland voor was uitgenodigd. Als fractievoorzitter van GroenLinks in Breda, maar waarschijnlijk vooral ook als homo.
De eerste vraag die er meteen voorlag: is homobeleid, of liever diversiteitsbeleid, nu eigenlijk wel een provinciale taak. Om niet in een procedurediscussie te verzanden zeiij Ron van Zeeland maar meteen dat ‘de provincie gaat over die onderwerpen waarover zij wil gaan’.
Aanvankelijk vreesde ik een houding waarin vooral veel van de overheid verlangd werd, maar dat bleek gelukkig alleszins mee te vallen. Dus geen provinciaal gesubsidieerde Roze Huizen in de provincie. Daartegenover staat dan wel dat er geld moet zijn voor de financiering van praatgroepen en roze activiteiten, zoals bijvoorbeeld een tweewekelijks ‘roze restaurant’.
Moeilijker lag de discussie over speciale ouderenzorg voor hlbtg’s. Mijn stelling was een pragmatische: hoewel ik persoonlijk niet zo’n voorstander ben voor speciale tehuizen voor etnische, religieuze en dus ook seksuele groepen, vind ik dat de groep zelf maar moet aangeven of er behoefte aan is. Ik moet er zelf niet aan denken, maar als Turken behoefte hebben aan een eigen oudedagsvoorziening, dan moet dat mogen. En waarom zou niet hetzelfde gelden voor homos, lesbo’s enzovoort’s.
Overigens ben ik er, net als die lesbische dame in het publiek die moest walgen bij het idee in een lesbische vleugel van een bejaardentehuis oud te worden, van overtuigd dat die vraag naar speciale zorg een tijdelijke is. Net als bij etnische groepen zal de generatie homo’s die nu opgroeit, helemaal geen behoefte hebben aan een eigen voorziening, tenzij er ineens iets radicaal zou veranderen in de maatschappij.
Grootste probleem, en dat werd door iedereen erkent, blijkt toch weer de veiligheid. Hoewel ik me werkelijk nog nooit onveilig gevoeld heb als homo, neemt het aantal homo-gerelateerde incidenten toe en voelen ook steeds meer homo’s zich onveilig op straat. Hier een duidelijke taak voor de provincie om, in samenwerking met de korpsen en gemeenten, meer aandacht voor dit thema te vragen. Dat betekent: goed registreren, slachtoffers doorverwijzen naar passende organisaties en veel sneller ingrijpen wanneer bijvoorbeeld een homoseksuele buurtbewoner dreigt weggepest te worden. Overigens werd ook nog opgemerkt dat in de jeugdzorg meer aandacht moet zijn voor het herkennen van problemen van pubers rond het thema seksualiteit. Ook een mooie taak voor de provincie.
Wel of geen apart diversiteitsbeleid: mijn antwoord is nee. Wat echter wel kan is om op elk relevant thema een paragraaf over diversiteit op te nemen. Dus zorgbeleid, onderwijsbeleid, veiligheidsbeleid: al die stukken moeten een ‘roze paragraaf’ hebben over de effecten van het beleid op de hlbtg’s.
Discussieleider Anja Meulenbelt loofde nog een prijs uit voor degene met het beste alternatief voor het nogal zakelijke hlbtg (homo’s, lesbo’s, bi’s en transgenders). Ik kwam met het alternatief regenboogmensen. Misschien een beetje te lief, maar in ieder geval minder kil dan een opsomming uit het alfabet.
Lees ook het blog van Anja Meulenbelt en Ron van Zeeland.