„Hallo, met Steven.” „Hallo Steven, met Selçuk. Weet jij wat ik komende zondag ga doen?” Even was het stil aan de andere kant, maar toen viel het kwartje.
Steven had op zijn weblog aangekondigd dat er komende zondagmiddag een thema-middag over dierenrechten in het GroenLinks-pand wordt gehouden. De daaraan vastgekoppelde discussie wordt geleid door ene Selçuk Akinci. Ik wist echter van niks.
Heeft Niels je niet gevraagd tijdens het afgelopen DWARS-weekeinde?” „Euhm, nee, niet dat ik weet.” Ik dacht even terug aan het vijf-literpak rosé en schudde nogmaals het hoofd. „Maar kun je wel?”, vroeg Steven. „Als ik wat afspraken ombuig, moet dat wel lukken”, antwoordde ik.
„Maar dan is er toch helemaal geen probleem?”, reageerde Steven en hing op. Zoveel elegante eenvoud, daar kon ik niet tegenop.
wie is deze Steven?
[sÇ: degene die me belde.]