Om de cultuurwoordvoerders op de hoogte te brengen van de stand van zaken rond het stedelijk cultuurdebat, intendant had Geurt Grosfeld een bijeenkomst van een uurtje gepland. Om het één en ander agendatechnisch makkelijk te maken, plande hij deze voorafgaand aan de commissie Mens en Maatschappij.
Voor de zekerheid had ik vooraf nog even geïnformeerd of er broodjes zouden zijn en, aangezien dit niet het geval bleek, had ik op het station in mijn eigen avondmaal voorzien bij de bij de AH-togo, de enige winkel waar de blaadjes sla per stuk worden afgerekend.
Geurt sprak over zijn ervaringen van het afgelopen jaar, op de richting die Breda in zijn beleving op moet en de focus die het moet krijgen. Een mooi verhaal, dat hij nog verder uit moet werken in zijn rapport. Zijn eerste, voorzichtige conclusie was dat de kracht van Breda zich in eerste instantie op het beeldende vlak begeeft en dat Breda zich daarop zou moeten richten. Goed nieuws voor alle kunstenaars die dankzij Kunstacademie St. Joost aan Breda verbonden zijn.
Ik ben benieuwd hoe dat zou zijn, een stad die zich primair richt op Beeldende kunst in al zijn facetten. We hebben straks het Nationaal Museum voor Grafische Vormgeving en we hebben St. Joost. Maar wat moet je doen om de stad op dat punt nog verder uit te beelden.
En, want die vraag stelde ik mezelf ook meteen, als je kiest voor beeldend, waar kies je dan impliciet allemaal niet voor? En wat betekent dat voor bijvoorbeeld de podiumkunsten zoals theater en dans, voor de muziek en de literatuur? Voorlopig niets, zo vermoed ik. Wat je moet geen oude schoenen weggooien voor je nieuwe hebt. Laat staan goede schoenen die toevallig een andere kleur hebben.
