Dat fractiegenoot Rian buiten op het terras wilde zitten, was onbegrijpelijk. Goed, het was lekker weer. Maar dit was verdomme wel de laatste keer dat we aan de bar konden paffen.
En dus gingen we ruim voor elven voor de laatste maal aan ‘de vuilen hoek’ zitten, zoals het achterste stuk van de bar in de Beyerd al jaren genoemd wordt. En daar telden we de zenuwachtig de minuten af en kochten nog enkele reservepakjes. Totdat het twaalf uur was.
Ik ben nooit iemand geweest die zijn punt subtiel kan neerzetten. Dus waar sommigen dachten met een sigaar al een voldoende duidelijk statement te maken, stak ik simultaan vier vers gedraaide peuken zware shag op. Een hele aanslag op het lichaam, kan ik vertellen en je wordt er ook tamelijk licht van in je hoofd. Vreemd eigenlijk dat ze het zware shag noemen. We rookten tot sluit, gingen naar de volgende kroeg en rookten weer tot sluit.
Stoppen met roken? Geen denken aan. Op het moment dat de overheid ons gedrag en onze persoonlijke levenssfeer denkt te gaan beïnvloeden, wordt het tijd voor verzet. Er moet méér gerookt worden in dit land.
Lol. Charmant.
[sÇ: vind je?]